Breviographum

E Vicipaedia

Breviographum (a brevi + Graeco graphein 'scribere') est genus imminutionis scribalis quae formam facile scripti signi, litterae, incurvationis, vel ictus habet, in littera mutata conditam, locoque usitatae litterarum iuncturae substitutam, praecipue initio vel fine vocabuli. Breviographa saepe a stenographis, clericis legitimis, et scribis adhibentur, et in primis libris et tractatibus impressis inveniuntur.[1] Eorum usus post saeculum septimum decimum decrevit.

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Tannenbaum, 1931:125-134.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Tannenbaum, Samuel A. 1931. The Handwriting of the Renaissance. Novi Eboraci: Columbia University Press.
  • Whitaker, Elaine E. 1992. Lacunae and the id est Brevigraph in Oxford, Bodleian Library, MS Bodley 283. Manuscripta 36(3):191-99.

Haec pagina est stipula. Amplifica, si potes!