Boiari
Boiari[1] fuerunt status superior in multis civitatibus Europae orientalis a saeculo X usque ad XVII (in principatibus Moldaviae et Valachiae ad annum 1864).
Etymologia vocis incerta est, fortasse Slavica vel Turcica, cum sensu magnates (de magnus, maior). A regno Bulgarico primo boiari ut nobiles knezo proximi noti sunt, qui Consilium boiaricum ("Duma") consistebant. Boiari Galiciae et Lituaniae in Polonia ad nobilitatem Polonicam (szlachta) adaequati sunt.
In Moscovia a saeculo XVI usque ad tempora Petri Magni boiarus est gradus dignitatis (čin) maximus; ceteri sunt ocolnicius (окольничий), consiliarius, stolnikus (стольник), strapezius (стряпчий), nobilis (дворянин), diakus (дьяк), zylcius (жилец)[2] Gradus superiores a rege iis donabantur, qui originem nobiliorem habent. Hoc systema localitas (местничество, de loco regi propiore vel ab eo longinquiore in sessionibus Consilii boiarici) nominabatur et multarum discordiarum causa erat; sed nonnullae gentes boiaricae habebantur, ceterae non.
Plurimi boiari illorum saeculorum famosi sunt.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Michaelis Christophili(d) Introductio ad cognitionem status publici universalis..., Noribergae 1723, pp. 281, 285; Hermanni Conringii Varia scripta politica et historica, Brunsvigae 1730, p. 446; Sebastianus Ciampi(it) (ed.) Narratio rerum quae post obitum Alexii Mikalowicz Russorum Imperatoris gestae sunt, Floremtiae 1829, pp. 12, 15; Gregorii Cnapii(pl) SI Thesaurus Polonolatinograecus, vol. I, Cracoviae 1643, p. 40 etc. Boihari apud Reutenfels (pp. 98, 117),
Sg. boiarus, — Augustini Meyerberg Iter in Moschoviam..., 1665, saepe; Acta Nuntiaturae Polonae: Opitius Pallavicini (1680-1688), vol. 34, 2005, pp. 19, 411, 414; Augustinus Theiner(de) (ed.) Monuments historiques relatifs aux règnes d'Alexis Michaélowitch, Féodor III..., Romae 1859, pp. 7, 325; Sigismundi Iacobi Baumgarten(de) Uebersetzung der Algemeinen Welthistorie..., pars V, Salinis Saxonicis 1785, pp. 90-92; Acta ex iis decerpta quae apud Sanctam Sedem geruntur..., vol. I, Romae 1865, p. 259.
vel sg. boiarin (ut Russice) — Commentarii Academiae Scientiarum Imperialis Petropolitanae, ann. 1726-1736, vol. 8, p. 427. - ↑ Augustini Meyerberg p, 179.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Lexica biographica: Treccani • Store norske leksikon |