Aquae Sulis

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Aquae Sulis

Res apud Vicidata repertae:

Civitas: Britanniarum Regnum
Locus: 51°22′53″N 2°21′31″W
Numerus incolarum: 94 782
Zona horaria: UTC, UTC+1
Situs interretialis
Nomen officiale: Bath

Gestio

Procuratio superior: Bath and North East Somerset

Geographia

Superficies: 29 chiliometrum quadratum

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Brunsvicum, Alcmaria, Aquae Sextiae, Caposvarinum

Aquae Sulis, recentius Bathonia (Anglice Bath), est urbs co-episcopalis in comitatu Somersetensi Angliae sita. Ibi nundinae tenentur ex anno circiter 900, mercatus autem ex anno 1102. Homines fere 108 000 Bathoniae nortro tempore habitant.

Historia

Thermae Romanae.

Iam antiquis notae erant salutares aquae. Sulis, Celtarum dea, erat patrona aquae, nonnullique Romani dixerunt Sulem esse deam eorum Minervam. Ipsi Romani modo Romano thermas anno 43 instituerunt. Hodie aqua balnearum algarum causa viridis est.

Fuit burgus regni Occidentalium Saxonum. Gulielmus Herschel Aquis Sulis planetam Uranum primus repperit.

Sub dominatione Normannorum, lege de episcopis in urbibus frequentioribus instituendis acta, dioecesis Wellensis ad Bathoniam translata est, sed ecclesia maxima Wellis stans titulum cathedraticum retinuit. Ex hoc tempore hodie usque episcopi "Bathonienses et Wellenses" nominantur.

Commeatus

Maxima urbis statio ferriviaria ad thermas Aquarum Sulis stat. Societas ferriviaria est Grandis Occidentalis. Iacet ad lineam ferriviariam quae inter Londinium et Bristolium ducit.

Eruditio

Universitas Bathoniensis, cuius sententia est Generatim Discite Cultus, et Universitas Bathoniensis Spadana Aquis Sulis florent.

Architectura

Urbs plena architecturae Georgianae est.

Bibliographia

• D. S. Andrews, Bath and Wells: a sketchbook. Londinii: A. & C. Black, 1919
• "Bath" in John Collinson, The History and Antiquities of the County of Somerset (3 voll. Bathoniae, 1791) vol. 1 pars 2 pp. 1-84
• "Bath" in Samuel Lewis, ed., A Topographical Dictionary of England (7a ed. 1848. ~)
• "Bath" in Nikolaus Pevsner, The Buildings of England: North Somerset and Bristol (Harmondsworth: Penguin, 1958) pp. 89-137
• "Aquae Calidae, Aquae Sulis" in A. L. F. Rivet, Colin Smith, The Place-Names of Roman Britain (Londinii: Batsford, 1979) pp. 255-256
• "Wells" in Arthur L. Salmon, Ernest W. Haslehust, Bath and Wells (Novi Eboraci: Dodge [1900?]) pp. 30-49
• "Bath" in Tabula Imperii Romani: Condate–Glevum–Londinium–Lutetia (Londinii: Oxford University Press, 1983. ISBN 0197260209) p. 24
• "The cathedral priory of Bath" in Victoria History of the Counties of England (Londinii, 1901- ~) Somerset vol. 2 (1978) pp. 69-81
• Hannah Whittock, "The Annexation of Bath by Wessex: The evidence of two rare coins of Edward the Elder" in British Numismatic Journal vol. 82 (2012) pp. 46-53

De templo Sulis Minervae

• Bernard Mees, "The Celtic inscriptions of Bath" in Studia Celtica (2005)
• Roger S. O. Tomlin, "Was Ancient British Celtic Ever a Written Language? Two Texts from Roman Bath" in Bulletin of the Board of Celtic Studies vol. 34 (1987) pp. 18–25
• Roger S. O. Tomlin, "The curse tablets" in Barry W. Cunliffe, ed., The Temple of Sulis Minerva at Bath, vol. 2: The Finds from the Sacred Spring (Oxoniae, 1988) pp. 59–270

De thermis

• William Turner, A Booke of the Natures and Properties as Well of the Bathes in England as of Other Bathes in Germany and Italy. Coloniae Agrippinae, 1562 Textus; editionis 1599 exemplar imperfectum (pp. 95-110 editionis 1613 apud Google Books)

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Aquas Sulis spectant.

"Crescens Regalis" (Royal Crescent)

Nexus interni

• Tabellae defixionum (Aquae Sulis)