Atlas (architectura)
Vide etiam Atlas (discretiva) pro aliis tituli significationibus.

Pars atlantis apud Templum Sancti Georgii Hamburgi.
Atlas[1][2] in sculptura architecturali est firmamentum sub forma hominis, quae pro columna, pera, vel pilastra substitui potest. Hoc elementum architecturale ex Atlante appellatur, Titane cui caelum super umeros in aeternum fulciendum est. Cuius nomen Romanum antiquum est telamon, nomen a Telamone derivatum, posteriori heroe mythologico qui unus ex Argonautis paterque Aiacis est.
Exempla clara[recensere | fontem recensere]
- Basilica Sanctae Crucis Lupiae Italiae
- Casa Omenonorum Mediolani Italiae
- Domus in via Kanałowa 17 Posnaniae Poloniae
- Forum Sunshine Victoriae Australiae
- Museum Solitarium Petropolis Russiae
- Palatium Davia Bargellini Bononiae Italiae
- Palatium Zwingeranum Dresdae Germaniae
- Pavilion Vendôme Aquis Sextiis Franciae
- Porta Nova Panormi Italiae
- Sanssouci (palatium) Potestampii Germaniae
- Olympium (templum Iovis Olympici) in Valle Templorum Agrigenti Italiae
- Templum Sancti Georgii Hamburgi Germaniae
Pinacotheca[recensere | fontem recensere]
Atlantes in vinculis et catenis in Cathedrali Olaronis Franciae
Atlantes ut ornamenta in Palatio Schleissheimiano
Atlantes in aedificio publico Petropoli Brasiliae
Atlantes in Museo Solitario Petropoli Russiae
Nexus interni
Notae[recensere | fontem recensere]
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Hersey, George. 1998. The Lost Meaning of Classical Architecture. Cantabrigiae Massachusettae: MIT Press.
- King, Dorothy. 1998. Figured supports: Vitruvius’ Caryatids and Atlantes.Nexus deficitur Quaderni Ticinesi 27.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad atlantes spectant. |