Antiochus III Magnus

E Vicipaedia
-5 (magnopere corrigenda) Latinitas huius paginae magnopere corrigenda est. Si potes, corrige vel rescribe. Vide {{latinitas}}.
Wikidata Antiochus III Magnus
Res apud Vicidata repertae:
Antiochus III Magnus: imago
Antiochus III Magnus: imago
Nativitas: 242 a.C.n.; Susa
Obitus: 187 a.C.n.; Susa
Patria: Seleucidae

Familia

Genitores: Seleucus II Callinicus; Laodice II
Coniunx: Laodice III, Euboea of Chalcis
Proles: Cleopatra I, Seleucus IV Philopator, Antiochus IV Epiphanes, Laodice IV, Antiochus, Antiochis, Ardys, Mithridates
Familia: Seleucid dynasty

Antiochus III Magnus e familia Seleucidarum (Graece Ἀντίοχος Μέγας;[1] natus 242 a.C.n.; mortuus 187 a.C.n.) fuit rex ab anno 223 a.C.n. usque ad mortem. Fuit filius Seleucus II Callinicus. Evenit Seleucus III Soter Ceraunus, qui in Montibus Tauris occidit fuit ad Ducibus eius, dum Antiochus in Babyloniam erat..

Regnum eius ultimus conatur restaurationis regni, exinde seditionem Bactriae Parthiaeque in regno avius Antiochi, Antiochi II Theos, hoc ipsum Antiochi I Soteri fuit.

Res gestae[recensere | fontem recensere]

Bellum cum Aegyptum[recensere | fontem recensere]

Nummus Antiochi III
Limes regni Seleuciarum in anno 530 ab urbe condita, quando Antiocum regem factus fuit.

Bellum cum Regi Aegypti Ptolomaeus IV Philopator tuebatur, in Quartum Bellum Syriacum appellantur, Antiochus in Aegyptum advenit cum LXII mille milites, VI equites, CII elephantesque, dum Ptolomaeus XX mille milites, Galatae Thacesque mercennarii, atque LXXIII elephantes Africani. Exinde Proelium Raphiae, Antiochus victus fuit.

Incursio in Asiam Minorem[recensere | fontem recensere]

In anno 537 a.U.c, contra consobrinum eius Achaeus fuit, exinde annum obsidionis, regina Laodice —uxor Achaei mortuus— condonavit.

Antiochus ferre libertatem Pergami, et Bithyniae Cappadociaque regnorum, sed Xerxem Armenium imperium in Armeniam accepere coegit.

Incursio ad orientem[recensere | fontem recensere]

In anno 544 ab urbe condita Antiochus incursio ab Parthiam, Hecatompylum, caput regni Parthici oppugnavit atque usque ad Hyrcaniam adveniebat. Arsaces II, regis Parthus, ad eum condixit.

Exinde usque ad Bactriam adveniebat, unde Rex Euthydemus I victus Anthioco fuit apud flumini Arium. exinde Anthiochi apugnabat Bactram, capur regni Bactriani, condicio honorabile habebat.

Deinde, iter Alexandri secutus fuit, vallem Caburam transiit usque ad regnum Sophagaseni regis, reddiditt ab Carmaniae locae.

Quomodo Bellum contra Ptolomaeum V, incursioque in Arabiam gestavit[recensere | fontem recensere]

Usque ab Seleuciam ad Tigrim ad Arabiam contra tribus pugnavit, limes Regni Seleucidarum restitit, propterea cognomen "magnus" dabunt. in annis 548 - 549 ab urbe condita, puer Ptolomaeus V regem Aegypti facit fuit, itaque, Anthiochus cum rege Macedoniae, Philippo V, divisio Aegypti fecerunt, Macedoniam loci apud mare Aegaeum, quoque Cyrene volebat, Antiocho Cyprum Aegyptumque ipsum volebat.

Immo sic Quintum Bellum Syriacum incipit, Coele Syriam Phoeniciaque oppugnavit, exinde Proelium Panium contra Escopam Aetolicum, dux Ptolomaei, apud flumen Iordanem, Antiochus Ptolomaeo vicit anno 555 a.U.c.

Bellum contra Romam[recensere | fontem recensere]

Imperium Seleucidarum, ad Antiochum mortem, in anno 566 ab urbe condita.

Ultimum incursio Antiochi in Graeciam fuit, Antiocus victus bis fuit, prior in Pugnam ad Thermopylam, exinde Proelium apud Magnesiam, contra Ducem Romanum Lucium Cornelium Scipionem Asiaticum, qui eum magnam pecuniam dare coegit.

Mors eius[recensere | fontem recensere]

Antiochus occidebat fuir in opppidum Ecbatanam, in anno 566 ab urbe condita, quando furatus Templum detexit fuir.

Exinde eius filius, Seleuchus IV Philopator, rex Seleucidarum factus fuit.

Fontes[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)

Vide etiam[recensere | fontem recensere]

  • Banyas, ubi fuit pugna quarti belli Syriaci.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

  • Antiochus III the Great apud livius.org (Anglice)

Bibliographia[recensere | fontem recensere]