Anatolius Collinet Makosso

E Vicipaedia
Wikidata Anatolius Collinet Makosso
Res apud Vicidata repertae:
Anatolius Collinet Makosso: imago
Anatolius Collinet Makosso: imago

Anatolius, vulgo Anatole Collinet Makosso (anno 1965 in urbe Nigrirostrensi natus) est politicus rei publicae Congensis. Ab anno 2021 primus minister meret.

Anatole Collinet Makosso, eo tempore minister ab eruditione, diurnariis mense Octobri 2017 respondet

E gente Vili regionis Kouilou occidentalis ortus, in urbe nativo educatus, anno 1986 Brazzapolim petivit ubi praeceptor operam dedit et in universitate Mariani Ngouabi iuribus studuit. Ab anno 2000 Scholam nationalem administrationis et magistraturae in eadem urbe. Ab anno 2005 studia politica persecutus est iuxta Institutum Studiorum Diplomaticorum et Strategicorum Parisiensis.‎ Gradum doctoris iuxta universitatem Parisiensem II anno 2010 ascendit,[1] dissertationis gratia Le terrorisme, de l'immunité à l'incrimination : étude juridique d'une violence à réprimer par l'action combinée de la Cour Pénale Internationale et de la Cour Internationale de Justice.[2]

Ab anno 1998 usque in 2011 princeps consiliariorum feminae praesidis Antoniettae Sassou-Nguesso fuit eodemque tempore consiliarius praesidi Dionysio Sassou-Nguesso. Cuius filia Edith Lucie Bongo anno 2009 mortua, congeries carminum narrationumque ad eius memoriam dicatarum divulgari curavit. Officinam Brazzapolitanam domus editorialis Parisiensis L'Harmattan his annis direxit.[3]

Procurator vicarius Rei publicae Congensis meruit ab anno 2003 usque in 2011. Hoc anno minister ab iuventute a praeside Dionysio Sassou-Nguesso factus est; die 10 Augusti 2015 minister eruditionis iuventutisque promotus est; die 30 Aprilis 2016, Destinée Armélia Doukaga ministra ab iuventute creata, Clemente Mouamba ad novum primi ministri officium elevato, ipse Makosso ministerium eruditionis retinuit. A mense Iulio 2017 legatus est parlamento Congensi pro circulo Loandjili urbis Nigrirostrensis et factione laboris Congensi. Clementis Mouamba successor, die 12 Maii 2021 primus minister factus est.

Scripta[recensere | fontem recensere]

  • 2005 : Droit de regard. Témoignage d'un messager du Congo-Brazzaville. Brazzapoli: L'Harmattan
  • 2006 : RDCongo : Les élections, et après ? Intellectuels et politiques posent les enjeux de l'après-transition. Brazzapoli: L'Harmattan
  • 2007 : L'affaire des disparus du beach de Brazzaville. Mise au point pour l'Histoire. Brazzapoli: L'Harmattan
  • 2009 : Pour Edith. Brazzapoli: L'Harmattan
  • 2009 : Derniers mots, dernières images. Hommage à Jean Pierre Thysthere Tchicaya. Brazzapoli: L'Harmattan
  • 2011 : Côte d'Ivoire de l'impasse au chaos : quelle issue ? Brazzapoli: L'Harmattan
  • 2012 : Mvoumvou: Ensemble levons-nous et bâtissons ! Brazzapoli: L'Harmattan

Notae[recensere | fontem recensere]

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Nexus externi[recensere | fontem recensere]