Aldosteron

E Vicipaedia
Aldosteronis molecula.

Aldosteron est hormon steroidis e cortice glandulae suprarenalis emissus qui magnum momentum in electrolytica et hydrica homoeostase tuenda habet quia densitatem iontium Na+ et K+ in humoribus extracellularibus moderatur (quocirca mineralocorticoidum dicitur). Per quae ionta volumen quoque aquae in toto corpore et pressionem sanguinis moderatur quia aqua si possit semper natrium sequitur. Molecula aldosteronis e cholesterolo derivatur ut ceteri hormones steroides.

Quando emittatur et quid efficiat[recensere | fontem recensere]

Systema reninum angiotensinum aldosteron.

Aldosteronis emissio nimia densitate iontium kalii in sanguine (hyperkaliaemia) stimulatur aut alio hormone, angiotensino II, qui ex angiotensinogeno, praecursore sine effectu in iecinore fabricato, primum per enzymum reninum in renibus (angiotensinum I) ac deinde per aliud enzymum in pulmonibus (angiotensinum II) efficitur. Hoc enzymum reninum in apparatu iuxtaglomerulari nephronum a cellulis endothelii vasorum emittitur cum pressio sanguinis et densitas iontium Na+ in urina nimie minuuntur (systema reninum-angiotensinum-aldosteron dictum). Angiotensinum ita appellatur quia vasa constringit et pressionem sanguinis auget. Econtra factor natriureticus auricularis in atriis cordis emissus cum pressio sanguinis nimia fit aldosteronis emissionem inhibet.

Cum ad renes pervenit aldosteron cellulas tubulos contortos distales et tubulos collectores nephronum cingentes incitat ad natrium ex urina in sanguinem recuperandum (canales iontibus Na+ permeabiles in earum membrana apicali multiplicando) atque simul ad ionta K+ in urinam secernendum. Ita volumen aquae in corpore et sanguinis pressionem auget.

De pathologia[recensere | fontem recensere]

Morbus Addisonianus ex aldosterone ceterisque corticis suprarenalis hormonibus deficientibus nascitur. Econtra aldosteron nimie emissus oedema et hypertensionem arterialem gignit (hyperaldosteronismus)[1].

Notae[recensere | fontem recensere]

Fontes[recensere | fontem recensere]

  • Sherwood, Klandorf, Yancey, Animal physiologyː from Genes to Organisms, 2013ː cap. 12 et 13.
  • Elaine N. Marieb et Katja Koehn, Anatomie et physiologie humaines (undecima editio), Pearson, 2019 pp. 713-721 et 829-833, 1141-1147 et 1177-1184
  • Olga Komarynets, Alexandra Chassot, Eva Bernabeu, Jan Czogalla, Isabelle Roth, Nicolas Liaudet, François Prodon, Johannes Loffing, Eric Feraille. 2019. "Aldosterone controls primary cilium length and cell size in renal collecting duct principal cells", The FASEB Journal.