Aemilius Fischer
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 9 Octobris 1852; Euskirchen
Obitus: 15 Iulii 1919; Berolinum
Patria: Imperium Germanicum
Obitus: 15 Iulii 1919; Berolinum
Patria: Imperium Germanicum
Officium
Familia
Coniunx: Agnes Gerlach
Memoria
Laurae: Faraday Lectureship Prize, Pour le Mérite for Sciences and Arts order, Praemium Nobelianum Chemiae, Elliott Cresson Medal, Helmholtz Medal, Cothenius Medal, Bavarian Maximilian Order for Science and Art, Davy Medal, Foreign Member of the Royal Society, Baly Medal
Sepultura: Friedhof Wannsee, Lindenstraße
Sepultura: Friedhof Wannsee, Lindenstraße
Aemilius Fischer,[1] vulgo plenius Hermann Emil Fischer (natus in Flamersheim die 9 Octobris 1852 – mortuus Berolini die 15 Iulii 1919) fuit chemicus Germanicus. Anno 1875 phenylhydrazinam inventus est et anno 1892 socius Regiae Academiae Scientiarum Suecicae. Mitchell anno 1902 Nobelianum Chemiae Praemium accepit studii hydrati carbonii et puninae causa.
Inter discipulos eius fuit Casimirus Funk qui ab anno 1910 naturam vitaminorum excogitaverit.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ "Gruss alle Bekannte Und chemische Verwandte Vom alten Giftmischer Aemilius Fischer": vide p. 109
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Lexica biographica: • Большая российская энциклопедия • Gran Enciclopèdia Catalana • Encyclopædia Britannica • Deutsche Biographie • Store norske leksikon |
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Aemilium Fischer spectant. |
- Opera ab hoc homine vel de eo scripta apud Bibliothecam Nationalem Germanicam (Theodisce)
- De Arminio Aemilio Fischer in pagina Nobeliano Chemiae Praemio dicata (Anglice)
![]() |
Haec stipula ad hominem scientificum spectat. Amplifica, si potes! |