Ricardus Wagner

E Vicipaedia
-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.
Wikidata Ricardus Wagner
Res apud Vicidata repertae:
Ricardus Wagner: imago
Ricardus Wagner: imago
Ricardus Wagner: subscriptio
Ricardus Wagner: subscriptio
Nativitas: 22 Maii 1813; Lipsia
Obitus: 13 Februarii 1883; Venetiae
Patria: Regnum Saxoniae
Nomen nativum: Wilhelm Richard Wagner

Familia

Genitores: Carl Friedrich Wagner; Johanna Rosina Wagner-Geyer
Coniunx: Cosima Wagner, Minna Planer
Proles: Siegfriedus Wagner, Isolde Wagner
Familia: Wagner family

Memoria

Sepultura: Wahnfried
Monumentum apud Pirna/Saxoniae

Ricardus Wagner, Theodisce Wilhelm Richard Wagner (1813–1883), fuit compositor, conductor, poeta, scriptor, et praefectus theatri Germanus, ob suas operas (vel dramata musica ut serius appellata sunt) praecipue notus. Insignissime ostendunt compositiones eius, praesertim operae ultimae, texturas multiplices, harmonias copiosas, orchestrationem uberrimam, et abundantes res quas ipse leitmotiv appellavit, themata musica cum singulis personis, locis, notionibus, et argumenti elementis consociata. Wagner, plurimorum aliorum compositorum operarum dissimilis, libellum musicamque omnium suorum ludorum scaenicorum ipse composuit. Fortasse celeberrimae ex eius operis extractae partes comprehendunt "Equitatio Valkyriarum" in Der Ring des Nibelungen et "Chorus Nuptialis" in Lohengrin, iter nuptiale vulgo "Huc Venit Sponsa" plerumque appellatum.

Vita[recensere | fontem recensere]

Wagner natus est Lipsiae 22 Maii 1813.

Die 25 Augusti 1870, Cosimam, Francisci Liszt et comitissae Mariae d'Agoult (de Flavigny nata) filiam haud legitimam et antea Ioannis de Bülow uxorem, in matrimonium duxit. Cosmotheoria eius a doctrinis Arthuri Schopenhauer mota est, ac Fridericus Nietzsche ad tempus fuit ei amicus.

Wagner erysipelate obiit Venetiae 13 Februarii 1883.

Opera musica[recensere | fontem recensere]

Wagner verba musicamque suarum operarum composuit:

Rienzi, der letzte der Tribunen (scilicet Latine: Rientius, ultimus tribunus): opera de Romano tribuno saeculi quarti decimi.

Der fliegende Holländer (Hollandicus Volans): opera de navali praefecto septentrionali qui condemnatus est. Is septimo quoque anno ius habet ex nave egrediendi. Si uxorem duceret, solveretur. Sentam repperit, sed ipsa necat, et is non solvitur.

Tannhäuser: Tannhäuser in monte Veneris versatus Venerem relinquit. Tum idem pristinos amicos, inter quos Arminium, principem Thuringiae reperit. In certamine cantorum, Tannhäuser de Venere canit et punitur, quia versandum in monte Veneris non est Christianum. Romam migrat, sed papa eum non solvit. Tandem Thuringinia relicta moritur.

Lohengrin: Elsa de nece Gottfriedi accusata fit rea: si eques non apparet, Elsa damnatur. Tum Lohengrin advenit et Fredericum Telramundi vincit. Ille sibi despondit cum Elsa, sed dicit eam non ius habere eum quaerere, unde venerit. Ortruda Elsaa dicit Lohengrinum verisimiliter esse hominem nefarium. Itaque Elsa e Lohengrin quaerit an hoc narrat eum filium Parsivali, qui rex calicis sancti est, quia Lohengrinus ipse equitus calicis sancti est; abire debet eo ab Elsa quaesto.? Is cygnum ad Gottfriedum commutatus est et nusquam apparet.

Tristan und Isolde (Tristanus et Isolda): Tristanus uxorem pro regem Marcum quaesivit; nunc uxorem Isoldam ad Marcum portat. Navigantes, Tristanus Isoldaque amore capiuntur cum chorda Tristaniana. Hoc non Marcum dicit eum Isoldam amare, ut Tristanus Marcum prodit. Tristanus aeger ad arcem rediit, et Isolda eum advenit. Hoc de vita decedit et Isolda etiam damnatur.

Die Meistersinger von Nürnberg (Cantores periti Norimbergenses): Walterus de Stolzing (Theodisce: Walther von Stolzing) arce patria relicta Norimbergam cedit. Evam, filia aurificis Pogneri, vidit. Waltherus, cantor peritus futurus, canit. Beckmesserus, qui etiam Evam uxorem ducit, dicit Waltherum falso cecinisse. Waltherus somniat carmen, quod Ioannes Sachs scribit. Beckmesserus carmen repperit et capit. Beckmesserus ad Norimbergum populum canit, sed falso canit. Waltherus recte canit; ius habet ut Evam uxorem duceat. Waltherus autem non dignitatem accipit. Tum Sachs sacram Germaniam artem defendit. Homines Sachs laetitia exsultant.

Der Ring des Nibelungen (Anulus Nebuli):

Praevesper: Das Rheingold
Prima pars: Die Walküre
Secunda pars: Siegfried
Tertia pars: Götterdämmerung

Parsifal anno 1882 feriis musicis Baruthensibus productum.

Scripta[recensere | fontem recensere]

Pagina titularis editionis primae.

Wagner multa scripta divulgavit:

Mein Leben, autobiographia, solum in viginti quinque exemplaria primum divulgata est.

Nexus interni

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Bayreuth Festspielhaus, locus primae operarum Ring et Parsifal exsecutionis integrae.

De vita[recensere | fontem recensere]

  • Bauer, Hans-Joachim. 1992. Reclams Musikführer Richard Wagner. Stuttgardiae: Reclam. ISBN 3-15-010374-6.
  • Bekker, Paul. 1924. Wagner: das Leben im Werke. Deutsche Verl.-Anst.
  • Binder, Elsa. 2007. Malwida von Meysenbug und Friedrich Nietzsche: Die Entwicklung ihrer Freundschaft mit besonderer Berücksichtigung ihres Verhältnisses zur Stellung der Frau. Schutterwald/Baden: Fischer. ISBN 978-3-928640-77-0.
  • Breig, Werner, Martin Dürrer, et Andreas Mielke. 1998. Wagner-Briefe-Verzeichnis. Wiesbaden: Breitkopf & Härtel. ISBN 3-7651-0330-6.
  • Friedrich, Sven. 2007. Der Klassik(ver)führer: Sonderband Richard Wagner. Berolini: Auricula. ISBN 978-3-936196-08-5.
  • Gál, Hans. 1963. "Richard Wagner: Versuch einer Würdigung." Frankfurt a.M.: Fischer
  • Gál, Hans. 1975. "Drei Meister, drei Welten: Brahms, Wagner, Verdi." Frankfurt a.M.: Fischer.
  • Geck, Martin. 2004. Richard Wagner. Rowohlt, Reinbek. ISBN 3-499-50661-0.
  • Glasenapp, Carl Friedrich. 1876-1911. Das Leben Richard Wagners. 6 voll. Lipsiae.
  • Gregor-Dellin, Martin. 1980. Richard Wagner: Sein Leben, sein Werk, sein Jahrhundert. Monaci: Piper. ISBN 3-492-02527-7.
  • Grun, Constantin. 2006. Arnold Schönberg und Richard Wagner. 2 voll. Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen. Vo.l 1: ISBN 3-89971-266-8. Vol. 2: ISBN 3-89971-267-6.
  • Hamann, Brigitte. 2005. Die Familie Wagner. Reinbek: Rowohlt. ISBN 3-499-50658-0.
  • Hansen, Walter. 2007. Richard Wagner: Sein Leben in Bildern. Monaci: DTV. ISBN 978-3-423-34457-9.
  • Hartog, Jacques. 1913. Richard Wagner. Lipsiae: Meulenhoff.
  • Hausegger, Friedrich von. 2006. Richard Wagner: Aus dem Geiste der Musik geboren. Hörbuch. BOD, Norderstedt. ISBN 3-8341-0174-5.
  • Hueffer, Francis. 2009. Richard Wagner and the music of the future: history and aesthetics. Cantabrigiae, Novi Eboraci, &c.: Cambridge University Press. Facsimile editionis Londinii editae: Chapman and Hall, 1874. ISBN 978-1-108-00474-9.
  • Kiem, Eckehard, et Ludwig Holtmeier, eds. 2003. Richard Wagner und seine Zeit. Laaber. ISBN 3-921518-95-4.
  • Köhler, Joachim. 2001. Der letzte der Titanen. Richard Wagners Leben und Werk. Monaci: Claassen. ISBN 3-546-00273-3.
  • Köhler, Joachim. 1977. Wagners Hitler: Der Prophet und sein Vollstrecker. Monaci: Blessing. ISBN 3-89667-016-6.
  • Marcuse, Ludwig. 1963. Das denkwürdige Leben des Richard Wagner. Monaci: Szczesny.
  • Metzger, Heinz-Klaus, et Rainer Riehn, eds. 1978. Richard Wagner: Wie antisemitisch darf ein Künstler sein? Reihe Musik-Konzepte. Heft 5. Edition Text und Kritik, Monaci. ISBN 3-921402-67-0.
  • Pfohl, Ferdinand. 1911. Richard Wagner, Sein Leben und Schaffen. , Berolini et Vindobonae: Ullstein.
  • Salmi, Hannu (1999) Imagined Germany: Richard Wagner’s National Utopia. German Life and Civilization, 29. Novi Eboraci: Lang.
  • Salmi, Hannu. 2005. Wagner and Wagnerism in Nineteenth-Century Sweden, Finland, and the Baltic Provinces: Reception, Enthusiasm, Cult. Eastman Studies in Music. Rochester: University of Rochester Press.
  • Scholz. Dieter David. 1997. Ein deutsches Mißverständnis: Richard Wagner zwischen Barrikade und Walhalla. Berolini: Parthas. ISBN 3-932529-13-8.
  • Schmidt, Alexander. 2007. Braune Brüder im Geiste? Volk und Rasse bei Wagner und Hitler – Ein kritischer Schrift-Vergleich. Marburg: Tectum. ISBN 978-3-8288-9252-1.
  • Richter, Karl. 1993. Richard Wagner: Visionen. Vilsbiburg: Arun. ISBN 3-927940-05-4.
  • Sorgner, Stefan Lorenz, H. James Birx, et Nikolaus Knoepffler, eds. 2008. Wagner und Nietzsche: Kultur – Werk – Wirkung: Ein Handbuch. Reinbek: Rowohlt. ISBN 978-3-499-55691-3.
  • Wagner, Cosima. Die Tagebücher. Monaci: Piper. ISBN 3-492-02199-9.
  • Wapnewski, Peter. 2010. Richard Wagner: die Szene und ihr Meister. Berolini: Berlin-Verlag. ISBN 978-3-8270-0414-7.
  • Weißheimer, Wendelin. 1898. Erlebnisse mit Richard Wagner, Franz Liszt und vielen anderen Zeitgenossen. Ed 3a. Stuttgartiae.

De operibus[recensere | fontem recensere]

De memoria[recensere | fontem recensere]

  • Adorno, Theodor. 2009. In Search of Wagner. Conversus a Rodney Livingstone. Londinii: Verso Books. ISBN 978-1-84467-344-5.
  • Appia, Adolphe. 1895. La mise en scène du Drame Wagnerien. Lutetiae.
  • Appia, Adolphe. 1899. Die Musik und die Inszenierung.
  • Appia, Adolphe. 1902. "Über das Bayreuther Festspielhaus." In: Der Festspielhügel: Richard Wagners Werk in Bayreuth 1876–1976, ed. Herbert Barth, 99–103. Monaci.
  • Badenhausen, Rolf, et Harald Zielske, eds. 1974. "Bühnenformen Bühnenräume Bühnendekorationen." Beiträge zur Entwicklung des Spielorts. Berolini.
  • Barth, Herbert, ed. 1976. Der Festspielhügel: Richard Wagners Werk in Bayreuth 1876–1976. Monaci.
  • Petzet, Detta, et Michael Petzet. 1970. Die Richard Wagner-Bühne Ludwig II. Monaci.
  • Schöne, Günther. 1959. "Das Bühnenbild im 19. Jahrhundert." In Katalog des Theatermuseums München. Monaci. Paginae 5–20.
  • Skraup, Siegmund. 1962. "1924–1944: Die Sprache Bayreuths und die Sprache der Zeit." In Theater unserer Zeit, vol. 2, Der Fall Bayreuth. Basel et Stuttgart.
  • Steinbeck, Dietrich, 1968. "Richard Wagners Tannhäuser-Szenarium: Das Vorbild der Erstaufführungen und der Dekorationspläne." Schriften der Gesellschaft für Theatergeschichte 64:6–12.
  • Steinbeck, Dietrich, 1964. "Inszenierungsformen des "Tannhäuser" (1845–1904)." Forschungsbeiträge zur Musikwissenschaft 14:70–73, 103–107, 111–112.
  • Wagner, Richard (1872) Schriften und Dichtungen. 9 voll. Lipsiae.
  • Wagner, Wieland, ed. 1962. Richard Wagner und das Neue Bayreuth. Monaci.
  • Westernhagen, Curt von. 1962 "Das Bühnenbild. Vision—Vorschrift—Verwirklichung." In Richard Wagner und das Neue Bayreuth, ed. Wieland Wagner, 183–206. Monaci.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Lexica biographica:  Treccani • Большая российская энциклопедия • Gran Enciclopèdia Catalana • Grove Art • Classical Archives • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Deutsche Biographie • Store norske leksikon
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ricardum Wagner spectant.
  • Opera ab hoc homine vel de eo scripta apud Bibliothecam Nationalem Germanicam (Theodisce)
Ricardus Wagner
Ricardus Wagner

Die Hochzeit 1832–1833 • Die Feen 1833–1834 • Das Liebesverbot 1834–1840 • Männerlist größer als Frauenlist • Rienzi 1837–1840 • Der fliegende Holländer 1840–1841 • Das Liebesmahl der Apostel 1843 • Tannhäuser und der Sängerkrieg auf Wartburg 1841–1845 • Lohengrin 1845–1848 • Der Ring des Nibelungen 1851- 74 • Das Rheingold 1851–1854 •Die Walküre 1851–1856 • Siegfried 1851–1871 • Götterdämmerung 1848–1874 • Tristan und Isolde 1857–1859 • Die Meistersinger von Nürnberg 1845–1867 • Parsifal 1865–1882