In pronuntiatu radix linguae adeo adsurgit, ut spatium inter dorsum linguae et palatum aliquatenus contrahatur. Itaque, cum meatus aêris non totus claudatur, praestat [u] vocalem potius altam quam clausam dicere.
In pronuntiatu labra ita porriguntur, ut [u] pronuntiata velut de rotundo oris hiatu exire videatur.