Tiberius Iulius Alexander

E Vicipaedia

Tiberius Iulius Alexander fuit eques Romanus et gubernator provinciarum imperatoribus Claudio et Nerone. Alexandriae natus e stirpe Iudaea, patre Alexandro illo qui alabarches meruit, Ti. Iulius Alexander procurator Iudaeae inter Cuspium Fadum[1] et Ventidium Cumanum[2], circa annos 46-48 a Claudio factus, postea Corbulonem in Armeniam secutus est[3]. Fuit deinde praefectus Aegypti inter annos 66 et 69[4]. Illo tempore Iudaeos Alexandrinos seditiosos et cum Graecis confligentes duabus legionibus immissis saeviter repressit : nam si historico Flavio Iosepho credimus 50 000 hominum occisi sunt[5]. Die 6 Iulii 68 ille, primus inter gubernatores de quibus scimus, in edicto de rebus provincialibus Galbam imperatorem recognovit. Die 1 Iulii 69 primus omnium milites suos in Vespasiani verba iurare iussit atque copias suas praesto praebuit (Vespasianus qui tum bellum cum Iudaeis in Palaestina gerebat nondum a suis militibus adclamatus erat). Postea Tito Caesari adfuit cum Hierosolyma obsideret et expugnaret[6] (70).

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Flavius Iosephus, BI II.220
  2. Flavius Iosephus, BI II. 223. Tacitus, Ann XII.54
  3. Tacitus, Ann. XV.28
  4. Flavius Iosephus, BI II.309. Tacitus, Hist. I.11
  5. Flavius Iosephus, BI II.492-498
  6. Flavius Iosephus, BI IV 616-618. V.45-46 et 205 et 510. VI.237 et 242. Tacitus, Hist. II.74 et 79. Suetonius, Vespasianus 6.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Bibliographia[recensere | fontem recensere]