Theoria M
Theoria M est ratio in Physica, qua constantes versiones theoriarum Superchordarum in unum coniungit. Existentia talis theoriae primum excogitata est ab Eduardo Witten ad conferentia theoriae chordarum in Universitate California aestate 1995. Witten nuntium coeptorum indagatorum festinationem incipit notum sicut secunda res nova superchordiarum. Prior nuntius ex Witten, chordiarum ratiocinatoribus sunt quinque versiones theoriae superchordiarum. Prima facie quamquam differunt, tamen opus per differentes physica Ashoke Sen et Chris Hull et Paulus Townsend et Michael Duff includens, theorias coniunctas esse in pactis complexis momentisque demonstravit. Praesertim, a physicis inveniuntur, quod evidenter sint distinctae rationes agnosciantur a mathematicis transformationibus vocatis S-dualitas et T-dualitas. Excogitata Witteni collectanea est radicibus in parte ex exstantibus his dualitatium et in parte coniuncta his rationibus chordiarum et theoria gravatis appellata undecim dimensiva supergravitas.