Symmetria

E Vicipaedia
Leonardus Vincius symmetriam corporis humani monstrat.

Symmetria est duplicatio formae. Si partes figurae quaedam similes sunt inter se, figura dicitur symmetros. Corpus animalis est symmetron, quod oculi, aures, pedes, et aliae partes idem sunt in dextero latere quam in laevo, quasi in speculo reflectae. Haec est symmetria lateralis. Est etiam symmetria radialis, ubi partes figurae per circulam ita disponuntur, ut forma eadem sit si figura circum centrum vertat. Symmetria notio magni momenti est in artibus visualibus et in mathematica (praecipue in algebra).

Symmetria visualis[recensere | fontem recensere]

Figurae in plano vel symmetriam lateralem habent, vel symmetriam radialem, vel neutram. Exempli gratia, A littera lateralem, stella * symmetriam radialem habet; Q littera non habet: est asymmetros.

Nexus interni

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Hahn, Werner. 1995. Symmetrie als Entwicklungsprinzip in Natur und Kunst, editio altera. Art & Science. ISBN 9783784593500.
  • Livio, Mario. 2005. The Equation That Couldn't Be Solved: How Mathematical Genius Discovered the Language of Symmetry. Novi Eboraci: Simon & Schuster. ISBN 0743258207.
  • Penrose, Roger. 2007. Fearful Symmetry. Princetoniae: Princeton University Press. ISBN 9780691134826.
  • Perle, George. 1990. The Listening Composer. Berkeleiae: University of California Press. ISBN 0520069919.
  • Perle, George. 1992. Symmetry, the Twelve-Tone Scale, and Tonality. Contemporary Music Review 6(2):81-96.
  • Rosen, Joe. 1995. Symmetry in Science: An Introduction to the General Theory. Springer-Verlag. ISBN 0387943757
  • Weyl, Hermann. 1952. Symmetry. Princetoniae: Princeton University Press. ISBN 0691023743.