Suria Bai
 |
Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur. |
Suria Bai vel Surya Bai in mythologia Indica est persona feminina, species feminina solis, Suria, ergo dea solaris. Quae est filia Savitri, dei solis, et uxor cuiusdam Soma aut Chandra, dei lunaris. In quibusdam narrationibus, uxor Asuini, deorum geminorum lucis, est, cum quibus transit caelum in curru et cum his lumen matutinale, meridianum, vespertinumque repraesentant. Nomine Surya-Savitri auroram repraesentat.[1]
Surya Bai persona principalis etiam legendae indicae est. Ibi filiola lactariae est. Accidit autem puella a aquila raptur, quibus cum consorte sua in arboris culmine eam curat. In quibusdam die aquilae volant ad quaerere annulum puellae et in arbore eam linquant post septem ostia ferri servatam. Raksha (daemonium vorator) tum puellam venare tentat sed cum nequiquam ostia violare tentat, unus de unguibus eius venenosus figet in uno de ostio et ibi manet. Postea cum Surya Bai aperit, unguis in mano configet et morit. Aquilae redeunt, sed tristes propter mortem filiae suae adoptivae emigrant in aeternum. Denique rajah venans in silvam videt nidum aquilae. Cum ascendit et pervenit Surya Bai ea reviviscit. Puella nubit rajah, sed is noverca habet quae eum odit. Cum rajah abes noverca jactat puellam in piscinam. Ea autem non morit sed loti flos fit, cuja pulchritas stupet rajah, qui ignorat causas disparitionis sponsae suae, tum noverca secare et comburere florem jubet. E cineribus arbor mango nascitur et is frugit. Quidam die lactaria sub arbore ut requiescere sedet et fructus cadit in uno de vasis suis. Domi lactariae, e fructo mulier minuscula surgit, quam familia accipit. Quidam die rajah muliercula vidit et cognovit Surya Bai. Ea demum narrat quod ei evenit. Sic gnoscitur quod ea Surya Bai filiaque lactariae perdita est, et noverca criminalis. Rajah mortem publicam novercae decernit: volit interficere oleo fervente sed tandem eam jectat in puteum serpentibus plenum[2].
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Coulter et Turner 2000:444.
- ↑ Legenda disseminatur in Occidentem a Britanna Mary Frere, quae repetit ex historia oralibus ab India Anna Liberata de Souza et publicat in Old Deccan Days or, Hindoo Fairy Legends Current in Southern India. Collected From Oral Tradition. Capitulus VI, Little Surya Bai. Londinum, J. Murray, 1868. In linea in http://www.sacred-texts.com/hin/odd/odd00.htm).
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Coulter, Charles Russell, et Patricia Turner. 2000. Encyclopedia of Ancient Deities. McFarland & Company. ISBN 0-7864-0317-9. ISBN 978-0-7864-0317-2.
 |
Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes! |