Stanislaus Ladusãns

E Vicipaedia
Wikidata Stanislaus Ladusãns
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 22 Augusti 1912; Lettigallia
Obitus: 25 Iulii 1993; Urbs Fluminensis
Patria: Lettonia

Stanislaus Ladusãns S.I. (natus 22 Augusti 1912; mortuus 25 Iulii 1993), fuit religiosus, professor, et scriptor linguae Lusitanae Lettonicus.

Vita[recensere | fontem recensere]

Oppido Rudzeisi, Lettonia sito, in lucem editus est. Studiis philosophiae theologiaeque peractis Universitate Catholica Rigae munus sacerdotalem adsumpsit atque Societatem Iesu ingressus est. Deinde philosophicis studiis Pontificiae Universitatis Gregorianae Romae vacavit et explevit, ubi doctoratus gradu fuit decoratus est. Societate Iesu ad Brasiliam misso, magisterium apud facultas Nostra domina mediatrix (vulgo Nossa Senhora Medianeira) functus est. Urbe Paulistana Consociationem Disquisitionis Philosophicarum (Conpefil) ad Pontificam Universitatem Fluminis Ianuarii adunatam condidit quae decennio septuagesimo exeunte ineunteque octogesimo functionem suam expleverit. Ibi inter alumnos suos Olavum de Carvalio numeraverit. Anno 1970 Societatem Brasiliensem Philosophi Catholici condidit (vulgo Sociedade Brasileira de Filósofos Católicos) et acta periodica quoque Presença Filosófica inscripta. Instituti Brasiliensis Philosophiae et Academiae Brasiliensis Philosofiae aeque consociatus fuit. Lettonia annum octogesimum agens vita egressit.

Investigatio de statu philosophiae Brasiliensis[recensere | fontem recensere]

Opus accurata diligentia de statu cogitationis philosophici Brasiliensis perfecit, quo cogitatoris testationes viginti et septem libro inscripto Rumos da filosofia atual no Brasil; em auto-retratos collegit, ut constatatio obiectiva philosophiae quatenus processerat in Brasilia, quommodo evolvebat, quos scopos converterat atque objectivi contingerat? Per disquisitionem istam Marium Ferreira dos Santos inveniet, de quo dicit "vir multa cogitatione extraordinariae magnitudinis"[1] esse.

Opera[recensere | fontem recensere]

  • Humanismo pluridimensional, Paulopolis, Loyola, 1974, v. 2, 1037 p.
  • Rumos da filosofia atual no Brasil; em auto-retratos, Paulopolis, Loyola, 1976, v. 1. il.
  • Pensamento parcial e total, Paulopolis, Loyola, 1977, 294 p.
  • Criatividade filosófico-cristã hoje, Urbis Fluminensis, Presença, 1982, 27 p. (Coleção tema atual, 50).
  • Gnosiologia pluridimensional; fundamentos fenomenológico-críticos do conhecimento da verdade, Urbis Fluminensis, Presença, 1982, 2ª ed., 59 p. (Collectio "tema atual", 51-52).
  • Originalidade cristã da filosofia, Urbis Fluminensis, Presença, 1984, 24 p. (Coleção tema atual, 72).
  • Verdade e certeza, Urbis Fluminensis, Presença, 1986, 50 p.
  • A análise social filosófico-cristã, Urbis Fluminensis, Presença, 1988, 361 p.
  • Questões atuais de bioética, Paulopolis, Loyola, 1990, 361 p.
  • LADUSÃNS, Stanilavs. O Silêncio que não Silência. Sobretiro de Humanitas, Número 20. Universidad de Nuevo León – 1979.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Revista filosofia [1] (Lusitanice)

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Fernando Arruda Campos, In Memoriam : Stanislavs Ladusãns S. J., Revista Brasileira de Filosofia, Paulopolis, apr./iun. 1994, v. 41, nº 174, p. 137-138.
  • Jorge Jaime, Pe. Stanislavs Ladusãns, uma vida dedicada à filosofia, Veritas, Portu Alacre, dec. 1994, v. 39, nº 156, p. 613-619.
  • Flávio Neves, Prof. dr. Stanislavs S. J, O pensamento parcial e total, Paulopolis, Edições Loyola, 1977, 294 p. - Urbe Pulchri Horizontis Kriterion, ian./dec. 1978, n. 71, p. 226-241.