Ordo internationalis a laboribus
Ordo internationalis a laboribus[1] (vulgo ILO) est consociatio internationalis pro iuribus humanis laboratorum et labore decente in officina Genavae die 11 Aprilis anno 1919 Foedere Versaliis sancito instituta.
Post secundum bellum mundanum societas Consociationis Nationum facta et anno 1969 Praemio Nobeliano pacis componendae laudata est.
Constitutio eius anno 1945 facta, adfirmat "Pacem universam et perpetuam per solam iustitiam socialem esse posse"[2] et suam pietatem? primam esse:
- Libertas ad collegium opificum
- Protectio ex inopia operarum
- Abrogatio laboris coacticii et paupertatis
- Abrogatio laboris impuberum
- Abrogatio discriminationis de occasione laboris et occupatibus
- Aequa remuneratio ad aequum laborem
- Ius hominum migrare et indigenarum
- Protectio ex mercatu hominum
Etiam appendix Constitutionis, "Declaratio Philadelphiae," anno 1944 adfirmavit laborem non mercem esse ac paupertatem partis ubicumque esse omnibus beneficiis periculum esse.[3]
Hodie Ordo internationalis a laboribus 190 conventiones adhuc hodie decrevit ad iura dignitatemque laboratorum protegendum.[4] cum 206 consiliis.[5]
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Nuntii Latini 10 Sept. 2004; Nuntii Latini 17 Oct. 2008; Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok. Andra upplagan. Norstedts akademiska förlag, Stockholm, 2009.
- ↑ Constitutio Ordinis internationalis a laboribus
- ↑ Declaratio Philadelphiae, Articlus I
- ↑ Conventiones Ordinis internationalis a laboribus
- ↑ Consiliis Ordinis internationalis a laboribus