Šahāda

Šahāda seu litteris Arabicis شهادة (scilicet "testimonium") est professio fidei Islamicum ut sequitur: Non est deus nisi Deus et Mahometus est nuntius eius^[1] (أشهد أن لا إله إلاَّ الله و أشهد أن محمد رسول الله ʾašhadu ʾanna lā ilāha illā-llāh, wa ʾašhadu ʾanna Muḥammadan rasūlu-llāh). Etiam dicitur nisi deus sed deus solus non deus similis.^[2] Recitatio Sahadae primum et praecipuum est ex quinque religionis Islamicae columnis. Docent scholae pleraeque solam illorum verborum recitationem sinceram sufficere, ut aliquis Musulmanus fiat.

Conditiones Sahadae[recensere | fontem recensere]

Unam legis e paginis de

Religione Islamica

disserentibus

Fides

Mores

Scripta

Vide etiam
Islamus et aliae religiones

Sunt septem conditiones necessariae ut šahāda valeat:

al-ʿilm: scientia significationis šahāda.
al-yaqīn: certitudo de eo quod dicitur.
al-iḫlāṣ: sinceritas.
aṣ-ṣidq: veritas.
al-maḥabba: amor erga šahāda.
al-inqiād: susceptio consequentium.
al-qubūl: acceptio.

Notae[recensere | fontem recensere]

↑ "Non est deus nisi Deus et Machometus est nuntius eius": Gulielmus Tripolitanus (p. 362 apud Google Books)
↑ Sententia in monetis andalusiae est legenda: IN N(omine) D(o)M(i)NI N(on) D(eu)S N(i)S(i) D(eu)S S(o)L(u)S M(iserico)RS// N(ovus) N(umus) S(o)L(i)D(us) F(e)R(i)T(us) IN SP(a)N(ia) ANN(us) XCIV

[1] "Non est deus nisi Deus et Machometus est nuntius eius": Gulielmus Tripolitanus (p. 362 apud Google Books)

[2] Sententia in monetis andalusiae est legenda: IN N(omine) D(o)M(i)NI N(on) D(eu)S N(i)S(i) D(eu)S S(o)L(u)S M(iserico)RS// N(ovus) N(umus) S(o)L(i)D(us) F(e)R(i)T(us) IN SP(a)N(ia) ANN(us) XCIV

[1]

[2]