Scriptio cinematographica

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Pagina scripti Latini in Aeneide fundato

Scriptio cinematographica est ars qua fabulae pellicularum (scripta scaenaria)[1] scribuntur.

Scriptio in Ruscisilva[recensere | fontem recensere]

In Ruscisilva scriptio cinematographica est magna industria. Alii scriptores nova scripta (Anglice spec script) alii scripta rogatu societatum cinematographicorum (Anglice assignment writing) scribunt. Atque alii scriptores sunt script doctors (Latine "medici scriptorum") qui scripta recensent.

Scriptores etiam scripta televisioni et ludis computatralibus scribunt.

Theoriae de scriptione[recensere | fontem recensere]

Screenplays are structure
Scripta cinematographica sunt forma

—William Goldman [2]

Scripta cinematgraphica sunt similia notis musicis et institutis aedificiorum, quoniam moderatores, actores, aliique haec in manipulo ad suam voluntatem interpretantur. Loquela scriptorum plerumque est directa, inornata, simplex, atque verbis praecipuis e lingua cinematographica utitur. Sola quod videri possunt demonstrat.

Plurimae sunt theoriae de scriptione structuraque fabularum.

Tres Actus[recensere | fontem recensere]

Plurima scripta dividuntur in tres partes: initium, medium, finem. Aristoteles primus de his tribus partibus scripsit.

Integrum autem est, quod habet initium, et medium, et finem. Initium est, quod ipsum quidem necessario non est post aliud quid, sed post quod aliud esse vel fieri solet. Finis contratium est, quod ipsum post aliud esse solet, sive necessitate, sive ut plurimum, post id autem aliud nihil. Medium est, quod et pisum post aliud, et post quod aliud est. Oportet ergo fabulas bene compositas neque undecunque incipere, neque ubicumque finiri, sed formis utendum, quas diximus.
Aristoteles, De arte poetica (caput VII)'
― convertit Godofredus Hermannus[3]

In initio locus et personae exponuntur, in medio persona cum obstaculo componitur, in fine conflictio vincitur. In pellicula diutina fere initium finisque sunt quadrantes durationis, medium est dimidium durationis.

Iter herois[recensere | fontem recensere]

"Iter herois", vel "Monomyth", est notio a mythologico Iosepho Campbell creata est. Iosephus Campbell in historia esse fabularum et mythorum similitudinem de qua in libro The Hero with a Thousand Faces scripsit putavit.

Mythos ubique cumque similem formulam sociare scripsit. Haec formula includit partes:

  1. Vocatus itineris
  2. Via periculorum, quo hero vincit aut concido
  3. Perficere laborem, ex quo hero scientiam acquirit
  4. Regressus domi
  5. Usus praemii, quo hero mundum mutare posest

Anno 1993 scriptor cinematorgaphicus Christopher Vogler [...] in suo libre The Writer's Journey: Mythic Structure for Writers [...].

Syd Field[recensere | fontem recensere]

Formula[recensere | fontem recensere]

Est descricta formula ad scriptum faciendum.


Pelliculae de scriptione[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Traupman, Ioannes. 2007. Latin and English Dictionary. Ed. tertia. Novi Eboraci: Bantam Dell. ISBN 978-0-553-59012-8. s.v. "screen play"
  2. . ISBN 1557834601 
  3. Aristoteles; Hermann Gottfried (June 1802) (Latine et Graecie). De arte poetica liber. University of Michigan. pp. 20-21. Retrieved 18 Aprilis, 2010.