Religio pacis

E Vicipaedia
Graphitum in Brasilia Lusitanice legitur "Islamus est pax."
Imago nonnumquam in usu ad "religionem pacis" modo dicacitatis describendam (protestatio Sydneii anno 2012).

Religio pacis est neologismus politicus ad describendam religionem Islamicam adhibitus. Post impetus 11 Septembris, nonnulli viri civilium rerum periti Islamum religionem pacis appellaverunt ad distinguendos inter terroristas Islamicos, Islamismum, et Musulmanos inviolentiam suadentis.[1] Postea, nonnulli reprehensores religionis Islamicae locutionem asciverunt, quam religio pacis adhibens modo dicacitatis ut detractans religionis Islamicae synonymum adhibent.[2][3]

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. "Islam, Terrorism, and Malaysia's Response," www.asiasociety.org (Asia Society).
  2. E.g., Craig Winn, cum de disceptione cum Jalal Abualrub scriberet, dixit: "How could a 'religion of peace' have such an open-ended and encompassing edict to destroy anyone who chooses not to submit to it?"
  3. Imraan Siddiqi, "Ann Coulter's Foul Mouth: The Blond Hate Machine," www.counterpunch.org (Counterpunch, 5 Iunii 2003)

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Davis, Gregory M. 2006. Religion of Peace?: Islam's War against the World. Los Angeles: World Ahead Publishing. ISBN 0-9778984-4-X.
  • Gumbi, Ahmad Mohammad Sanusi. 1996. Islam, Religion of Peace. A. S. S. Gumbi.
  • Karim, Abdul. 1974. Islam: A Universal Religion of Peace and Progress. Lahore: Islamic Book Centre.
  • Nawaz, Muhammad. Islam: Religion of Peace and Justice. ISBN 1-4107-6786-8.
  • Spencer, Robert. 2007. Religion of Peace?: Why Christianity Is and Islam Isn't. Vasingtoniae: Regnery Publishing. ISBN 978-1-59698-515-5, ISBN 1-59698-515-1.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]