Praefectura Italiae

E Vicipaedia
Praefecturae Imperii Romani anno 395

Praefectura Italiae vel primo Italiae Africae et Illyrici (condita anno 337) pars media Imperii Romani fuit.

Partes, quae ad hanc praefecturam pertinuerunt[recensere | fontem recensere]

Quattuor Dioeseses ad Praefecturam Italiae pertinuerunt:

Administratio et Praefecti[recensere | fontem recensere]

Praefectus praetorio Italiae, qui Mediolani sedem habuit, hanc regionem imperii administrabat. Hi inter alios hoc officio fungebantur:

Historia[recensere | fontem recensere]

Praefectura Galliarum anno 337 condita est, cum post mortem Constantini I filii eius imperium inter se diviserunt: Constans imperator Italiam, Africam atque Pannoniam accepit. Anno 357 Constantius II imperator Pannoniam ad Praefecturam per Illyricum adiunxit, ad quam ab anno 395 semper pertinuit. Anno 584 ea, quae post Bellum Langobardorum supererant, in Exarchatum Ravennatis redacta sunt.

Nexus interni

Haec stipula ad historiam spectat. Amplifica, si potes!