Polemaeus Polemaei filius

E Vicipaedia

Ptolemaeus seu potius Polemaeus Polemaei filius (Graece Πολεμαῖος, Πτολεμαῖος), qui saeculo IV a.C.n. exeunte floruit, Antigoni Monophthalmi nepos (scilicet fratris Polemaei filius), fuit inter annos 323 et 310 a.C.n. huius regis sectator, postea breviter Cassandri; anno 309 a.C.n. in insula Coo a Ptolemaeo Aegypti satrapa mortem sibi inferre coactus est.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • "Prosopography of Antigonos's Friends and Subordinates" in Richard A. Billows, Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State (Berkeley: University of California Press, 1990) no. 100, p. 426
  • T. Lenschau, "Polemaios" in Paulys Real-Enzyklopädie der classischen Altertumswissenschaft edd. G. Wissowa et alii (Stuttgart, 1893-1972 ~ ~)

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!