Pactio de iuribus hominum invalidorum

E Vicipaedia
-4 (corrigenda) Latinitas huius paginae corrigenda est. Si potes, corrige vel rescribe. Vide {{latinitas}}.
Signaturae ad Pactionem      Civitates quae Pactionem ratam habent      Civitates quae hanc signaverunt sed non ratam habent      Civitates quae non hanc signaverunt

Pactio de iuribus hominum invalidorum est pactio internationalis pro iuribus humanis a Communi Conventus Consociationis Nationum pro dignitate et iuribus humanis et libertate elementaria hominum invalidorum omnium sortium aequalitatis ante legem utendae. Charta decreta est die 13 Decembris anno 2006 Novi Eboraci a Coetu Generali et potestatem habet a die 3 Maii anno 2008. Handicap International etiam ad formationem Pactionis participavit.

Hodie (mense Februaris 2024), 164 civitates hanc Pactionem signaverunt et 190 civitatibus haec Conventio rata est. Haec Conventio authentica est Anglice, Arabice, Francogallice, Hispanice, Russice et Sinice; id est linguis publicis Consociationis Nationum. Et die 23 Decembris 2010, omni socii Unionis Europaeae unanimiter hanc Conventionem rata habent.

Ratio pactionis[recensere | fontem recensere]

Haec pactio, quae 50 Articulos habet, stata est contra omnem discriminationem, paupertatem, compilationem et neglectionem hominibus cum inhabilitatibus factas, et obligationem cibitatibus et societatibus postulat ad implementum omnium iurum humanorum ac libertatis hominum cum inhabilitatibus, notabiliter protectionem mulierum et puellarum cum inhabilitatibus quae saepe plus violentias, neglectionem, maleficentiam seu compilationem subiciuntur.

In suo Praefacione, verbum Declarationis et Propositi ad agendum Vindobonae "omnes iura humana universa, individua, dependentia ac relativa inter ea sunt." adfirmatur et affirmat ut homo personalis et altro homini personalis et societati ad quam attribuet obligatioem ac receptum ad implementum Internationalis iurum humaroum legis habet, etiam de progressi durabili.[1]

Articuli 1 – 30[recensere | fontem recensere]

Ab Articulo 1 ad Articulum 30 sunt de iuribus humana hominum cum inhabilitatibus. Suus Articulus 2 est de definitione verborum de lingua, linguae gesticulatoriae et lingua non loqui etiam lingua, atque ut scriptura Braille, lingua facilis etiam lingua, ac de communicatione, augmentanda et alternativa et informationis technologia et Interrete etiam communicatio definivit. Etiam de "accommodatione rationali" quae necessaria est etiam discriminationem facit sui abscessus, "accessibilitate", id est accessione facili omnibus, et "conceptio universo" qui conceptum facile usu qualicumque homini etiam cum inhabilitatibus.

Articulus 4 civitates politicam effectivam et legisrationem ad iura humana hominum invalidorum promovendum et abrogationem moris et legis qui contra hanc Pactionem postulat.

Articulus 10 civitates medium effectivum ad ius vitae hominum invalidorum ratione aequa cum aliis postulat.

Articulus 11 salvationem et auxilium Civitatibus postulat ad victimas calamitatis naturalis secundum obligationem et humanitarii belli iuris et internationalis iurum humanorum legis.

Articulus 12 ius recognitionis personalitatis sub legem ac capacitatem legalem affirmat et Articulus 13 ius ad iudicium parum affirmabit; quod etiam Officium Consociationis Nationum de Medicamentis et Scelere dixit cum "Vade mecum" ad tractationem humanitariam in carcero.[2]

Articulus 17 ius integritatis hominium invalidorum aequaliter postulat.

Articulus 23 ius ad familiam etiam ad coniugium et adoptionem ac protectionem contra sterilizationem coacticiam spondet.[3]

Articulus 24 educationem inclusivam pro omnibus affirmat cum accommodatione rationali et cognitione bene scripturae Braille vel linguae gesticulatoriae.

Articulus 27 ius ad occasionem laboris cum melioris conditionis et principio "aequa remuneratio ad aequum laborem" sine discrimantione, ius ad conductorem et interdictionem laboris coacticii postulat.

Articulus 28 ius ad adaequatum gradum vitae sine discriminatione spondet etiam ius ad aquam rena, ius domicilii sub aptam conditione, assistentiae technologiam cum protectionem et allevationem contra paupertatem, notabiliter mulieribus et puellis.

Et Articulus 29 ius politicam participandi ius suffragium secretum sine discriminatione spondet.

Etiam Articulus 30 qui de participatione in vita culturali, recreatione, et arte athletica, etiam admittet potestates internas creantes, artis et intellectas, non solum ad sua ipsa beneficia, sed etiam ad copiam societatis, atque ut sua cultura specialis et identitas linguistica, etiam linguas gesticulatoriae et culturam surditatis admitteri postulat.

Articuli 31 – 50[recensere | fontem recensere]

Ab Articulo 31 ad Articulum 50, haec Conventio media ad implementum ac monitionem postulat; Articulus 33 de institutionibus domesticis iurum humanorum de invaliditate. Articulus 34 de Commititiis pro iuribus humanis hominum cum inhabilitatibus definit in quo etiam homo cum inhabilitate ipse participare potest. Et Articulus 49 hanc Conventionem in forma accessibilitatis pro omnibus esse postulat.

Qualitas Pactionis[recensere | fontem recensere]

Quamquam haec Conventio secundum Internationalem iurum humanorum legem stata est, multas notiones novas de iuribus humanis habent quae aliis conventionibus de iuribus humanorum absunt; exempli gratia, respectus autonomiae, integritatis[4] et aestimationis eius, cultus conscientiae contra praeiudicium ac cognitionem pervagatam, non sola interdictio discriminationis, violentiae psychicae et exclusionis socialis, protectio contra maleficentiam et experimentam medicinam, et iura de concenso informato, de educatione adulti gratia ac perpetuam, et de suffragio. Sed quod communes ad Yogyakartae Principia sunt.

Protocollum optionis[recensere | fontem recensere]

Haec Pactio etiam "Protocollum Optionis Pactionis de Iuribus Hominis cum Inhabilitate" habet ut accusationem personalem admittat. Sed hoc Protocollum impotens est in civitate ubi hoc ratum est. Hodie (mense Februaris anno 2024), 94 civitates hoc signaverunt et 106 civitates hoc ratum habent.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Pactio de iuribus hominum invalidorum, Praefacio, (g)
  2. Vade mecum de hominibus in carcero cum necessitatibus specialibus, pp.12-48
  3. Documentum Iurum Humanorum Consilii (A/HRC/22/53) dixit ut etiam homines cum morbu mentis saepe tractationem quasi tortura vel abusum medicinae sbuieceri possunt.
  4. Pactio de iuribus hominum invalidorum, Articulus 17

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]