Oligarchia

E Vicipaedia

Oligarchia (Graece ὀλιγαρχία > ὀλίγος 'paucus' + ἄρχω 'rego, impero'[1][2][3]) est genus structurae potestatis in qua potestas paucis hominibus aut parvo factioni est. Qui homines moderatione nobilitatis, divitiarum, coniunctionum familiarium, educationis, corporationis, religionis, politicae, militaris distingui possunt. Civitates oligarchicae a familiis saepe reguntur quae ab una ad proximam aetatem usitate transmittunt, sed hereditas non est condicio necessaria. Monarchia autem est dominatio unius hominis.

Oligarchiae saepe per historiam sunt tyrannicae, oboedentia publica vel etiam oppressione ut existat nitens. Aristoteles quidem hoc vocabulo primus utebatur ut synonymum regiminis hominum divitum,[4] pro qua sententia plutocratia, aliud vocabulum, hodie saepe adhibetur.

Rerum publicarum formae secundum Polybium[recensere | fontem recensere]

Numerus regnantium Bonum commune Commodum proprium
unus monarchia tyrannis
nonnulli aristocratia oligarchia
omnes democratia ochlocratia

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. "ὀλίγος", Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, on Perseus Digital Library
  2. "ἄρχω", Liddell/Scott.
  3. "ὀλιγαρχία". Liddell/Scott.
  4. Winters 2011: 26-28. "Aristotle writes that 'oligarchy is when men of property have the government in their hands. . . . Wherever men rule by reason of their wealth, whether they be few or many, that is an oligarchy, and where the poor rule, that is a democracy.'"

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Aslund, Anders. 2005. Comparative Oligarchy: Russia, Ukraine and the United States CASE Network Studies and Analyses, 296. Carnegie Endowment for International Peace. doi:10.2139/ssrn.1441910. PDF.
  • Gordon, Daniel. 2010. Hiring Law Professors: Breaking the Back of an American Plutocratic Oligarchy. Widener Law Journal 19: 1–29. SSRN 1412783. Harrisburgi Pennsylvaniae: Widener University School of Law.
  • Hollingsworth, Markm et Stewart Lansley. 2010. Londongrad: From Russia with Cash: The Inside Story of the Oligarchs. Fourth Estate. ISBN 978-0007356379.
  • J. M. Moore, ed. 1986. Aristotle and Xenophon on democracy and oligarchy. Berkeleiae: University of California Press. ISBN 0-520-02909-7.
  • Ostwald, M. 2000. Oligarchia: The Development of a Constitutional Form in Ancient Greece. Historia Einzelschirften, 144). Stutgartiae: Steiner. ISBN 3-515-07680-8.
  • Ramseyer, J. Mark, et Frances McCall Rosenbluth. 1998. The Politics of Oligarchy: Institutional Choice in Imperial Japan. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 978-0521636490.
  • Tabachnick, David, et Toivu Koivukoski. 2012. On Oligarchy: Ancient Lessons for Global Politics. Toronti: University of Toronto Press. ISBN 978-1442661165.
  • Whibley, Leonard. 1896. Greek oligarchies, their character and organisations. Novi Eboraci: G. P. Putnam's Sons. Archivum.
  • Winters, Jeffrey A. 2011. Oligarchy. Northwestern University et Cambridge University Press. ISBN 978-1107005280.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicicitatio habet citationes quae ad Oligarchiam spectant.