Numerus octonus

E Vicipaedia
Systemata Numerica Mathematicae
Numeri Elementarii

Naturales {0,1,2,3,...} sive {1,2,3,...}

Integri {...,-2,-1,0,+1,+2,...}

Rationales
Reales

Complexi

Quaterni
Octoni
Infinitas

Variae radices
Arthurus Cayley, mathematicus anglicus, qui numeros octonos invenit

Numeri octoni sunt numeri generis , ubi omnes an numeri reales sunt, et omnes in nova elementa sunt, in2 = -1. Definitio, ut videtur, similis est definitioni numerorum complexorum (cum uno novo elemento, i) et numerorum quaternorum (cum tribus novis elementis). Mathematicus Arthurus Cayley hoc systema anno 1845 invenit. Signum usitatum est .

Numeri octoni non sunt anellus, quod multiplicatio non associativa est, sed alternativa: hoc est, praeter legem ordinariam a(bc) = (ab)c habemus novas leges a(ab) = (aa)b et (ab)b = a(bb) (ubi a, b sunt numeri octoni).[1]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Behnke et al. p. 481

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Behnke, H., F. Bachmann, K. Fladt, W. Süss. 1986 Fundamentals of Mathematics, vol. 1: The Real Number System and Algebra. Cantabrigiae (Massachusettae), MIT Press.