Marcus Vinicius (consul 30 et 45)

E Vicipaedia

Marcus Vinicius (quando natus sit, nescimus, mortuus est anno 46) senator Romanus fuit. Pater eius Publius Vinicius, consul ordinarius anno 2erat. Ipse anno 30 summum magistratum primo gessit. Eo anno Velleius Paterculus rerum gestarum scriptor Vinicio sua opera (Historiae libri duo) dedicavit[1]. Erat familiaris Lucii Aelii Seiani, sed propter amicitiam Tiberii imperatoris illius casu non afflictus est. Anno 32 Iuliam Livillam, filiam Germanici Caesaris in matrimonium duxit. Anno 36 cum aliis senatoribus post incendium magnum Romae ad detrimentum aestimandum delectus est[2]. Cum Iulia uxor coniurationis accusata anno 39 relegata est, incolumis maritus mansit. Anno 41 caedibus Caligulae interfuit, imperium ei oblatum quamvis cupidus consulibus obstantibus aspernatus est[3]. Uxor eius eodem anno a Messalina imperatrice ad mortem voluntariam coacta est. Tamen Claudium imperatorem in Britannicam expeditionem anno 43 secutus est, ornamenta triumphalia accepit. Anno 45 iterum consul ordinarius creatus est. Anno 46 mortuus est, seu Messalinae iussu seu naturae morte debita[4].

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Velleius Paterculus I 8,3; 13,2
  2. Tacitus Annales VI 45,2
  3. Flavius Iosephus, Ant. Iud. XIX.251.
  4. Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 12/2, c. 236-237


Antecessores:
Gaius Fufius Geminus et Lucius Rubellius Geminus
Consul
30
cum
Lucio Cassio Longino
Successores:
Tiberius Caesar Augustus V et Lucius Aelius Seianus


Antecessores:
Titus Statilius Taurus et Gaius Sallustius Passienus Crispus II
Consul
45
cum
Tito Statilio Tauro Corvino
Successores:
Decimus Valerius Asiaticus II et Marcus Iunius Silanus