Mantra

E Vicipaedia
In Tibeto, multi homines Buddhistici mantras in lapides dum meditant caelant.

Mantra, vel instrumentum cogitationis (Devanāgarī: मन्त्र; ex Sanskritice मन्त्रः m. et मन्त्रं n.; ex radice man- 'cogitare' et suffixo -tra 'instrumentum'; Mandarinice 眞言 vel 真言 zhenyan 'verba vera'; Iaponense on'yomi, lectione Mandarinica shingon), est vox aut poema religiosa vel mystica, usitate Sanscrito.

Scholis et philosophiis variat mantrarum usus. Mantrae praecipue sunt canales spirituales, verba vel motus qui cultoribus sunt animis singulariter attentis adiumenta.

Introductio[recensere | fontem recensere]

In Vedis, vox mantra portionem quae Rig, Yajurvedas Albas, et Samavedas continet—partem numeris Vedicis conceptam, non commentarium in prosa Brahmanica scriptum—significat.

Madhu Khanna mantras iantrasque ad formas cogitationis conectit: "Mantrae, voces Sanscritae in iantras caelatae, penitus sunt 'formae cogitationis,' quae divinitates vel potestates cosmicas motibus sonorum exprimunt" (2003:21).

Mantra in Hinduismo[recensere | fontem recensere]

Aum

Mantrae sunt primum in Vedis conceptae. Inter fere omnes scripturas Hinduicas, verba in versibus coniunctis (slokis) cohaerent; plurimae mantrae hoc exemplum imitantur, quamquam aliae mantrae in uno versu vel verbo consistunt.

Prima mantra est aum, in Hinduismo fons mantrarum (pranava mantra) appellata.

In tantra Hinduistica, universum est sonus. Summa para existentiam verbo (shabda) gignit. Creatio in motibus consistit. Purissimi motus sunt varna, litterae aeternae, quae nobis sonitibus quos audimus et formis quas vidimus vitiose evulgantur.

Varnae sunt sonitus atomi.

Mantra zapa[recensere | fontem recensere]

Mantrae Iainicae vel Hinduisticae[recensere | fontem recensere]

Navkar[recensere | fontem recensere]

Navkar Mantra, suprema Iainismi mantra et principalis Iainismi oratio, quolibet tempore pronuntiari potest.

Gayatri[recensere | fontem recensere]

Hare Krishna "maha mantra"[recensere | fontem recensere]

Hare Krishna mahamantra

Hare Krishna est mantra in Hinduismo. Nomen altre in Lingua Sanskrita est Maha Mantra ("Matra Magna"). Mantra quae consistit in nominibus Hare (est forma vocativa aut Hara aut Hari), Krishna, et Rama primum adest in Kali Santarana Upanishad:

Hare Krishna Hare Krishna
Krishna Krishna Hare Hare
Hare Rama Hare Rama
Rama Rama Hare Hare

Saeculo sextodecimo, Saetanya Mahaprabu avatara Krishnae et sui haec verba assidue cantabant: "Amen amen dico vobis, cantabant assiduissime, et dicebant omnes homines quoque haec dicamus. Dicebant esse bonus dicere sive cantare haec verbi causa si hi diceres aut canas, ames Krishnam. Et, qui audit amet Krishnam. Haribol!"

Mantrae Shantisticae[recensere | fontem recensere]

Aum sahanaavavatu
Sahanau bhunaktu
Saha viiryan karavaavahai
Tejasvi naavadhiitamastu
Maa vidvishhaavahai
ॐ शान्तिः शान्तिः शान्तिः
Aum shaantih shaantih shaantih
Aum pax, pax, pax.
—Ater [krishna] Yajurveda Taittiriya Upanisad 2.2.2.

Mantrae Kalienses[recensere | fontem recensere]

Aum Hrim Shreem Klim Adya Kalika Param Eshwari Swaha

Mantrae Durgenses[recensere | fontem recensere]

Aum Dum Durgayei Namaha

Preces universales[recensere | fontem recensere]

सर्वेषां स्वस्ति भवतु । सर्वेषां शान्तिर्भवतु ।
सर्वेषां पूर्नं भवतु । सर्वेषां मड्गलं भवतु ॥
Sarveśām Svastir Bhavatu
Sarveśām Sāntir Bhavatu
Sarveśām Pūrnam Bhavatu
Sarveśām Mangalam Bhavatu

Aliae mantrae Hinduisticae[recensere | fontem recensere]

Mantrae in Zoroastrianismo[recensere | fontem recensere]

Mantrae in Buddhismo[recensere | fontem recensere]

Mantrae in Buddhismo Mahayanense nonesoterico[recensere | fontem recensere]

Mantrae in Buddhismo Shingone[recensere | fontem recensere]

Kūkai (774835), notissimus monacus Buddhisticus generalem notionem linguisticam proposuit. . . .

Mantra in Buddhismo Indo-Tibetano[recensere | fontem recensere]

Om mani padme hum[recensere | fontem recensere]

Fortasse inclutissima Buddhismi mantra est Om mani padme hum.

Aliae mantrae in Buddhismo Tibetano[recensere | fontem recensere]

Mantrae in sectis controversis vel aliis religionibus[recensere | fontem recensere]

Mantrae in Sikhismo[recensere | fontem recensere]

Praecipuae Sikhismi mantrae sunt:

Mantrae in aliis traditionibus et moribus[recensere | fontem recensere]

In ritibus neopaganismis, deitates ab recitatione eorum nominum vel aspectuum invocari possunt.

Forma meditationis Christiana ab Ioannes Main docta silenti mantrae iteratione utitur.

Mantra om, pranava Hindu, significationem celatam in alchemia spirituali habet nomine magnum opus (vel Samadhi), post multos meditationis annos.

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]


Fontes[recensere | fontem recensere]

  • Abe, R. 1999. The Weaving of Mantra : Kukai and the Construction of Esoteric Buddhist Discourse. Novi Eboraci: Columbia University Press.
  • Ashley-Farrand, Thomas. 2003. Shakti Mantras. Ballantine Books. ISBN 0-345-44304-7.
  • Beyer, S. 1996. Magic and Ritual in Tibet: The Cult of Tara. Delhi: Motilal Banarsisdass.
  • Conze, E. 1951. Buddhism: Its Essence and Development. Londini Faber.
  • Eknath Easwaran. N.d. Mantram Handbook. Nilgiri Press. ISBN 978-0-915132-98-0.
  • Durgananda, Swami. 1997. Meditation Revolution. Agama Press. ISBN 0-9654096-0-0.
  • Gelongma Karma Khechong Palmo. 1973. Mantras On The Prayer Flag. Kailash: Journal of Himalayan Studies 1(2):168-169.
  • Gombrich, R. F. 1988. Theravaada Buddhism: A Social History from Ancient Benares to Modern Colombo. Londini: Routledge.
  • Govinda (Lama Anagarika). 1959. Foundations of Tibetan Mysticism. Londini: Rider.
  • Khanna, Madhu. 2003. Yantra: The Tantric Symbol of Cosmic Unity. Inner Traditions. ISBN 978-0892811328.
  • Lopez, D. 1998. Prisoners of Shangri-La: Tibetan Buddhism and the West. Sicagi: University of Chicago Press.
  • Mullin, G. H. 2006. The Dalai Lamas on Tantra. Ithacae: Snow Lion.
  • The Rider Encyclopedia of Eastern Philosophy and Religion. 1986. Londini: Rider.
  • Sangharakshita. 1994. Transforming Self and World: Themes from the Sutra of Golden Light. Birmingham: Windhorse Publications.
  • Schlerath, Bernfried. 1987. "Aša: Avestan Aša." In Encyclopaedia Iranica, 2:694-696. Novi Eboraci: Routledge & Kegan Paul.
  • Skilton, A. 1994. A Concise History of Buddhism. Birmingham: Windhorse Publications.
  • Stutley, Margaret, and James Stutley. 2002. A Dictionary of Hinduism. Munshiram Manoharlal Publishers. ISBN 81-215-1074-0.
  • Vishnu-Devananda, Swami. 1981. Meditation and Mantras. Motilal Banarsidass Publishers. ISBN 81-208-1615-3.
  • Walsh, M. 1987. The Long Discourses of the Buddha: A Translation of the Digha Nikaya. Bostoniae: Wisdom Publications.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Mantra Buddhistica[recensere | fontem recensere]

Calligraphia mantrarum Buddhisticarum[recensere | fontem recensere]

Mantrae Hinduisticae[recensere | fontem recensere]

Res aliae[recensere | fontem recensere]

Haec pagina est stipula. Amplifica, si potes!