Lucius Aurelius Orestes (consul 126 a.C.n.)
Lucius Aurelius Orestes (natus saeculo 2, mortuus post annum 122 a.C.n.) fuit vir publicus Romanus.
Gens[recensere | fontem recensere]
Pater eius Lucius Aurelius Orestes anno 157 a.C.n. consulatum gessit. Lucius fratrum Gaium habuit. Lucius Aurelius Orestes (consul 103 a.C.n.) filius huius Lucii erat.
Cursus honorum[recensere | fontem recensere]
Orestes anno 129 a.C.n. aut antea praetor fuit. Anno 126 una cum consul Marco Aemilio Lepido electus contra seditionem in Sardinia certavit atque ad usque 122 proconsul ibi mansit. Quaestor eius fuit Gaius Sempronius Gracchus, legatus Marcus Aemilius Scaurus, consul anni 115 a.C.n.. Post reditum in patriam de Sardis triumphavit. Et Lucium et Gaium Aurelium oratorem Marcus Tullius Cicero nominavit[1].
Plura legere si cupis[recensere | fontem recensere]
- Carolus-Ludovicus Elvers, "[15] A. Orestes, L." in Der Neue Pauly vol. 2 (Stutgardiae: Metzler, 1997. ISBN 3-476-01472-X) col. 321.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Marcus Tullius Cicero, Brutus 94
| Antecessores: Lucius Cornelius Cinna et Lucius Cassius Longinus Ravilla |
Consul 126 a.C.n. cum Marco Aemilio Lepido |
Successores: Marcus Fulvius M.f. Flaccus et Marcus Plautius Hypsaeus |