Lingua Deori
| Lingua Deori | ||
|---|---|---|
| Taxinomia: | Lingua Tibeto-Birmana familiae Sinotibetanae
| |
| Locutores: | 26 900[1] | |
| Sigla: | 1 —, 2 sit, 3 der | |
| Status publicus | ||
| Officialis | ||
| Privata | Assam Indiae | |
| Litterae: | ||
| Scriptura: | ||
| Procuratio: | ||
.png) | ||
Lingua Deori ad divisionem Bodo-Garo linguarum Tibeto-Birmanarum pertinet e familia Sinotibetana, sed a linguis Bodo et Garo in multis rebus differt. In India adhibetur in pagis Lakhimpur, Demaji, Tinsukia, Jorhat civitatis Assam a divisione Dibongya populi Deori schedulo tribuum enumerati ripas fluminum colentium deoque Kundimama sacrificantium. Aliae huius populi divisiones linguam Assamicam adhibitae sunt.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Ethnologue ("anno 2006")
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- De hac lingua apud Ethnologue
- Situs locutorum[nexus deficit] apud Linguist List
- Bibliographia huius linguae
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- W. A. Brown, An Outline Grammar of the Deori Chutiya Language. Shillong, 1895
- Upendra Nath Goswami, An Introduction to the Deuri Language. Gauhati: Anundoram Borooah Institute, 1994