Lingua Britannica

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Lingua Britannica
Taxinomia: parens gregis Britannici linguarum Celticarum e familia Indoeuropaea
Status: status antiquus linguarum Cambricae, Cornubicae, Britonicae
Sigla: 1 —, 2 cel, 3
Usus
Aevum: usque ad saeculum VI
Situs: lingua olim Britanniae meridionalis praeromanae et Romanae
e testimoniis paucis et e comparatione linguistica restituenda
Litterae:
Scriptura:
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Lingua Britannica[1] tempore Imperii Romani in provinciis Britanniae adhibita est. Ad familiam Celticam linguarum Indoeuropaearum pertinuit; parens fuit linguarum Cambricae, Cornubicae, Britonicae. Originem linguarum hodiernarum, terminumque linguae Britannicae, ponere possumus iuxta proelium apud Dyrham anno 577 (quod terras Cambricas a Cornubicis separavit) seu iuxta Britannorum migrationem saeculo VI ad Armoricam (e qua migratione orta est lingua Armoricana). Lingua Britannica, haud scripta, e testimoniis paucis et e comparatione linguistica restituenda est.

Notae[recensere | fontem recensere]

Bibliographia[recensere | fontem recensere]