Liberatio oeconomica

E Vicipaedia
Unam legis e paginis de
disserentibus

Consuetudines regiminum

Liberatio oeconomica vulgo praesertim ad oeconomiam a regimine generatim rarius minusque ordinandam et continendam pertinet; itaque commercialis institutorum privatorum societas et gradus mundialis praefertur. Huc etiam accedit quod scholae classici liberalismi id praecipiunt. Liberatio igitur oeconomica inspectionem mercaturae complectitur abolendam, quomodo oeconomia progrediatur.[1]

Terrae plurimae decenniis superioribus oeconomiam liberaturae? procedebant, certo ut certamen tam conserverent quam res commerciales augerent. Institutionibus huiusmodi numeramus etiam, si bona civitatis dominio privato collocantur, labor operiariorum variabilius pluriesque offertur, vectigalia commercii minuuntur, mercatibus apertis neque interna neque externa capitalia tam stricte coërcentur. Cuius sustinendi causa Antonius Blair, primus minister Elizabethae II Britanniarum Regni, scripsit "illis prospere eventurum esse, qui se celerrime accomodant, pigrius queruntur, atque aperti mutari velint. Hodiernis civitatibus esse hoc, quod omnibus terris solvendum est, confirmare."[2]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Chaudhary, C. M.. India's economic policies. sublime publications. pp. 131. ISBN 9788181921215 .
  2. Tony Blair (2005). "Europe is Falling Behind". Newsweek .

Nexus interni

Haec stipula ad oeconomiam spectat. Amplifica, si potes!

De hac pagina