Iulius Caesar Vanini

E Vicipaedia
Wikidata Iulius Caesar Vanini
Res apud Vicidata repertae:
Iulius Caesar Vanini: imago
Iulius Caesar Vanini: imago
Nativitas: 1585; Taurisianum
Obitus: 9 Februarii 1619; Tolosa
Statua Iulii Caesaris Vanini ab Eugenio Maccagnani saeculo duodevicensimo facta.
Giulio Cesare Vanini Homagium in loco ad mortem.

Lucilius Vanini (natus Taurisani anno 1585; mortuus ab Ecclesia Catholica damnatus Tolosae 9 Februarii 1619), se in libris Iulium Caesarem Vaninum (Italiane Giulio Cesare Vanini) appellans, fuit philosophus, medicus, naturalista, et cogitator liber Italicus, qui unus ex primis fautoribus libertinismi intellectualis fuit. Inter primos cogitatores recentiores fuit qui universum putaverunt entitatem omnino per leges naturales gubernatam (notio determinismi nomologici). Primus praeterea fuit ex fautoribus notionis homines sese ex simiis evolvisse.

Per Inquitionem, capitali damnatus ratione atheismi et supplicium igni die 9 Februarii 1619 perfectum est.

Opera[recensere | fontem recensere]

  • Amphitheatrum Æternæ Providentiæ divino-magicum, christiano-physicum, necnon astrologo-catholicum adversus veteres Philosophos, Atheos, Epicureos, Peripateticos et Stoicos, Lugduni, Apud Viduam Antonii de Harsy, ad insigne Scuti Coloniensis, 1615 (Textus apud Google Books)
  • De Admirandis Naturæ Reginæ Deæque Mortalium Arcanis libri quattuor, Lutetiae, Apud Adrianum Perier, via Iacobaea, 1616 (Textus apud Google Books)

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Iulium Caesarem Vanini spectant.
  • Archivum interretialis, www.iliesi.cnr.it (ILIESI) (Italice)
  • Situs interretialis, viaf.org (VIAF)

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!