Ioannes Fridericus Herbart
Ioannes Fridericus Herbart (natus die 4 Maii 1776 Oldenburgi, obiit die 14 Augusti 1841 Gottingae) fuit philosophus ac psychologus Germanicus ac conditor paedagogiae ut materia studii academici.
Vita[recensere | fontem recensere]
Herbart universitate Ienae iurisprudentiae studebat, postea philosophiae et litteris. Anno 1809 professor Universitatis Regiomontii et postea anno 1833 Universitatis Goettingensis factum est.
Doctrinas eius in Austriam portavit Franciscus Seraphinus Exner, philosophus et commissarium scholasticus.
Opera selecta[recensere | fontem recensere]
- De Platonici systematis fundamento commentatio (1805)
- Allgemeine Pädagogik (1806)
- Hauptpunkte der Metaphysik (1808)
- Allgemeine praktische Philosophie (1808)
- De attentionis mensura causisque primariis. Königsberg 1822
- Allgemeine Metaphysik (1828–1829)
- Kurze Encyklopädie der Philosophie aus practischen Gesichtspunkten (1831)
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- Pagina interretialis VIAF
- Friedrich Wilhelm Bautz, "HERBART, Johann Friedrich" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon vol. 2 (Hammonae, 1990. ISBN 3-88309-032-8) , columnae 728–729 (Theodisce)
- De controversia Ioannis Herbart cum Ioanne Henrico Pestalozzi
 |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |