Ioannes Carolus I (rex Hispaniae)

E Vicipaedia
(Redirectum de Ioannes Carolus I)
Wikidata Ioannes Carolus I (rex Hispaniae)
Res apud Vicidata repertae:
Ioannes Carolus I (rex Hispaniae): imago
Ioannes Carolus I (rex Hispaniae): imago
Ioannes Carolus I (rex Hispaniae): subscriptio
Ioannes Carolus I (rex Hispaniae): subscriptio
Nativitas: 5 Ianuarii 1938; Roma
Patria: Hispania

Familia

Genitores: Ioannes Borbonius; Infanta María de las Mercedes, Countess of Barcelona
Coniunx: Sophia Regina Coniux Hispanorum
Proles: Infanta Elena, Duchess of Lugo, Infanta Cristina of Spain, Philippus VI
Familia: Spanish House of Bourbon

Insignia heraldica

Ioannes Carolus I (rex Hispaniae): insigne
Ioannes Carolus I (rex Hispaniae): insigne

Ioannes Carolus I Alphonsus Victor Maria Borbonus (Hispanice: Juan Carlos I de España), filius Ioannis Borboni, comitis Barcinonensis, fuit ab anno 1975 usque ad annum 2014 Rex Hispaniae.

Vita[recensere | fontem recensere]

Nepos regis Alphonsi XIII Hispaniae et filius principis Ioannis Borbonis Comitis Barcinonensis atque Mariae de las Mercedes Borbonis. Natus est Romae die 5 Ianuarii anno 1938 ubi familia regis hispaniae in exilio post proclamationem Rei Publicae II anno 1931 conmigraverat .

Anno 1948, ex concilio Franciscum Francum patrisque Ioannis Caroli I° constitutus est Principem in Hispania educandum esse.

Ideo Matriti cursum honorum incipit usque ab anno decimo aetatis suae ad diploma laude. Curso peracto cursum armorum fecit in Academia Tarraconense atque in Schola Militari Maris in urbe Pontevedra. In fine atque in Academia Aeris Santi Xavieris cursum perduxit.

Ut domi paternae in Lusitania discurrebat, die 29 Martii anno 1956 in succesis qui tamen ilustrandi sunt, Ioannes Carolus fratrem suum Infantem Alphonsum nominatur, arma ignivoma? casu fortuitu occidit (sunt qui dicunt arma ignivoma donum Francisci Franco erat). Primo tempore actae diurnae Hispanicae Alphonsum seipsum, sine voluntate, occidere interim arma mundabat dixisse. Utique celeriter versiones diversas auditae sunt et magna conturbatio et in Hispania et in familia regali exortaverunt, qua de causa inquisitionem imperaretur ut veritatem inveniretur.

Anno 1962 principesam Sophiam Graecorum uxore duxit. Sophia nata est e familia Regis Pauli II Graecorum. Matrimonio nati sunt liberi tres: Elena Infanta Hispaniae, Cristina Infanta Hispaniae atque Philipus natus Infans Hispaniae. Cum Ioannes Carolus in trono accedit Philipus nomen Princeps Asturiarum accipit et post anno 1977 hereditatem coronae habet.

Secundum legem "hereditatis Ducis Hispaniae" 26 Iulii 1969 data, Ioannes Carolus a Francisco Franco propositus est sicut sucsessorem suum. Lege approbata in curtibus (Hispanice: Cortes id est camara suprema atque camara inferior coniunctae), mense Iulio anno 1969 eam proclamata est. Deinde Princeps Hispaniae coram senatu dexteram dedit ad leges Regni observandum. Tamen pater Regis Ioannis Caroli, vere herede coronae ut nomen Ioannes III, abdicationem suam fecit anno 1977 cum regnum filli vere factum est et eum vidisse modo democratico regnare.

Anno 1974, Princeps Ioannes Carolus Potestatem Regni accipit interim Franciscus Franco vehemente aegrotabat. In primis a mense Iulio ad mensem Septembrem atque anno proximo futuro a mense Octobri ad mensem Novembrem. Dictatore defuncto, die 20 Novembris anno 1975, perendie Princeps Regem Hispanorum Ioannes proclamatus est Carolus I nominatur, coram parlamento hispanico. Die XXI solemne missa Spirtui Sancti modo religioso coronam accepit ante potentes totius orbis terrarum qui Matritum confluerunt.

Regnum Ioannis Caroli I[recensere | fontem recensere]

Anno 1978, novam Cartam Magnam approbata fuit, haec statuit officia Regis, delevitque eum potestatem in rebus politicis. Carta Magna quoque Hispaniam monarquiam parlamentariam extulit.

Inter tempora maximi momenti regnum suum est dies 23 Februarii 1981, ubi milites gregis modo Francicisci Franco regendi adecti manu militari potestatem accipere conati sunt. Illo die in ceremonia accipiendi potestatis ducis polici, Leopoldus Calvo, copiae militum a Antonio Tejero in ductae hemicyclum irrumpit. Simul in Oficio Maximo sextae regionis militaris (Urbs Valentia) sub ordinibus Maximi ducis exercitus Iacobus Milans del Bosh, raedae militares e castra exorti sunt. Insurrecti alii domum televisificum Hispanicum (RTVE) armis oppugnare conati sunt.

Rex Hispaniae vehementer sermo televisifico, militare ornamento gerente, auxilium suum neque tacitum neque expresis verbis militares insurrectos possidere clarificavit. Insurrectis videbantur regem consensus cum iis fuisse. In fine insurrecti victi sunt et postero die ab hemicyclo expulsi sunt et in praesidium ducti.

Post eventum istum capita gregium politicorum, qui regem non fidebant, confirmati sunt de vocatione democratica regis.

Potestas sua in mutationibus regiminis Hispaniae in tuto orbe terrarum nota est. Nomen eius cardo est in mutationibus politicis saeculi XX exeunte.

Die 2 Iunii 2014 regis Ioannis Caroli abdicatio nuntiatur. Die 19 Iunii 2014 filius eius Philippus rex sub nomine Philippus VI factus est.

Tituli Regis[recensere | fontem recensere]

Sigillum Regis Hispaniae
Sigillum Regis Hispaniae

Catholicus Rex Hispaniae, Castellae, Legionis, Aragoniae, Duarum Siciliarum, Hierosolymorum, Navarrae, Granatae, Toleti, Valentiae, Gallaeciae, Maioricae, Hispalensis, Sardiniae, Cordubae, Corsicae, Murciae, Minoricae, Aurgii, Algarvorum, Algecirorum, Calpis, Insularum Canariarum, Indiarum Orientalis atque Occidentalis atque Insularum et Frimium Terrae Maris Oceanicus; Archidux Austriae; Dux Burgundiae, Brabantiae, Mediolani, Athenarum Neopatriaeque, Comes Habsburgi, Flandriae, Tyroliae et Barchinoniae; Dominus Biscaiae et Molinae. Protocanonicus Capituli Patriarchalis Basilicae Sanctae Mariae Maioris.

Familiae Ioannis Caroli I[recensere | fontem recensere]

Nexus externi[recensere | fontem recensere]


Antecessor:
Alphonsus XIII
Index Regum Hispaniae Successor:
Philippus VI