Iacobus de Molay

E Vicipaedia
Iacobi de Molay imago Aetatis posterioris et haud realis quia nobis verae imagines eius non sunt

Iacobus de Molay (1244/1250; Lutetiae die 18 Martii 1314 combustus) fuit postremus Pauperum commilitonum Christi Templique Salomonici Magnus Magister.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • M. L. Bulst-Thiele, Sacrae Domus Militiae Templi Hierosolymitani Magistri: Untersuchungen zur Geschichte des Templerordens 1118/19-1314. Gottingae, 1974 (Abhandlungen der Akademie de Wissenschaften in Göttingen, phil.-hist. Klasse, 3a ser., 86)
  • Alain Demurger, Les Templiers, une chevalerie chrétienne au Moyen Âge. Lutetiae: Editions du Seuil, 2005. 4a ed. ISBN 978-2-7578-1122-1

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Iacobum de Molay spectant.

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!

Magistri Ordinis Templariorum