Hugo Laurentius Augustus Hofmann von Hofmannsthal

E Vicipaedia
Hugo von Hofmannsthal anno aetatis suae undevicensimo.
Domus natalis Hofmannsthaliana, Salesianergasse 12, Landstraße Vindobonae 3.[1]

Hugo Laurentius Augustus Hofmann von Hofmannsthal vel Hugo Laurentius Augustus Hofmann, Edler de Hofmannsthal, usitate Hugo von Hofmannsthal appellatus (natus Vindobonae die 1 Februarii 1874 ; mortuus Rodaun in vico prope Vindobonam die 15 Iulii 1929), fuit scriptor mythistoriarum, libellista (pro operis Richardi Strauss), poeta, scriptor scaenicus, narrator, et scriptor commentariorum Austriacus. Inspiratus est a psychanalysi Freudiana et philosophia Nietzschiana. Inter Salisburgi festarum (Salzburger Festspiele) conditorum numeratur.

Opera selecta[recensere | fontem recensere]

Ludi scaenici[recensere | fontem recensere]

  • Der Tor und der Tod (1893)
  • Der Tod des Tizian (1892)
  • Elektra (1904)
  • Ödipus und die Sphinx (1906)
  • Die Frau im Fenster (1909)
  • Jedermann (1911)
  • Der Schwierige (1921)
  • Das Salzburger grosse Welttheater (1922)
  • Der Turm (1925)

Libelli[recensere | fontem recensere]

Mythistoria (fragmentum)[recensere | fontem recensere]

  • Andreas oder Die Vereinigten (1907-1927)

Medica inauguralis?[recensere | fontem recensere]

  • Poesie und Leben (1896)
  • Der Dichter und diese Zeit (1907)
  • Krieg und Kultur (1915)
  • Wir Österreicher und Deutschland (1915)
  • Österreich im Spiegel seiner Dichtung (1916)
  • Preuße und Österreicher (1917)
  • Die Idee Europa (1917)
  • Gedichte (1922)
  • Buch der Freunde, Aphorismen (1922)
  • Wert und Ehre deutscher Sprache (1927)
  • Das Schrifttum als geistiger Raum der Nation (1927)

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Volke, Hugo von Hofmannsthal, p. 10.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Bohnenkamp, Klaus, ed. 2016. Briefwechsel mit Marie von Thurn und Taxis-Hohenlohe 1903-1929: Hugo von Hofmannsthal. Freiburgi: Rombach-Verlag.
  • Broch, Hermann. 1984. (1947/1948) Hugo von Hofmannsthal and His Time: The European Imagination, 1860–1920. Liber conversus a Michael P. Steinberg. Sicagi: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-07516-7.
  • Junk, Anke. 2015. Andreas oder Die Vereinigten von Hugo von Hofmannsthal: eine kulturpsychoanalytische Untersuchung. Hannover: Vestigium Henner Junk. SBN.
  • Magris, Claudio. 2000. Der habsburgische Mythos in der modernen osterreichischen Literatur. Vindobonae: Paul Zsolny Verlag.
  • McClatchy, J. D., ed. 2008. The Whole Difference: Selected Writings of Hugo von Hofmannsthal. Princetoniae: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-12909-9. Capitulum primum biographiam brevem continet.
  • Nonnenmacher, Kai. 2015. Form und Leben zwischen Positivismus und Idealismus, apud: Romanische Studien, numerus 1, p. 171–190.
  • Renner, Ursula. 2000. „Die Zauberschrift der Bilder“. Bildende Kunst in Hofmannthals Texten. Reihe Litterae, 55. Freiburgi: Rombach.
  • Schorske, Carl E. 1980. Fin-de-Siècle Vienna: Politics and Culture.
  • Cercignani, Fausto. 2000. L’ideale eroico e la sua negazione nel ‘libretto’ di Hofmannsthal. In Ariadne auf Naxos, ed. Francesco Degrada, 108–129. Mediolani: Edizioni del Teatro alla Scala.
  • Volke, Werner. 1967. Hugo von Hofmannsthal. Rowohlt.
  • Weinzierl, Ulrich. 2005. Hofmannsthal: Skizzen zu seinem Bild. Vindobonae: Zsolnay Verlag.
  • Weiss, Winifred. 1973. Comparative Literature 25(1):60–67.
  • Wunberg, Gotthart. 1965. Der frühe Hofmannsthal. Schizophrenie als dichterische Struktur. Stutgartiae: Kohlhammer.
  • Wyss, Hugo. 1954. Die Frau in der Dichtung Hofmannsthals. Eine Studie zum dionysischen Welterlebnis. Turici: Max Niehans.
  • Zanucchi, Mario. 2016. Kritik und lebensphilosophische Überformung des Symbolismus im Zeichen Nietzsches: Hugo von Hofmannsthals "Ausgewählte Gedichte." In Transfer und Modifikation: Die französischen Symbolisten in der deutschsprachigen Lyrik der Moderne (1890–1923), 423–516. Berolini et Bostoniae: De Gruyter.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Hugonem von Hofmannsthal spectant.