Hector Bianciotti

E Vicipaedia
Hector Bianciotti

Hector Bianciotti (natus familia oriunda e Italia in Calchin Oeste in Argentina die 18 Martii 1930, mortuus die 11 Iunii 2012 Lutetiae Parisiorum[1]) fuit scriptor Francicus. Bianciotti Academiae Francicae sodalis fuit, accurate in Academiam anno 1996 cooptatus est. Anno 1998 mythistoriae Sans la miséricorde du Christ gratia Praemium Femina consecutus est.

Opera[recensere | fontem recensere]

  • Les Déserts dorés, Denoël, 1967
  • Celle qui voyage la nuit, Denoël, 1969
  • Les Autres, un soir d’été, Gallimard, 1970
  • Ce moment qui s’achève, Denoël, 1972
  • Le Traité des saisons, Gallimard, 1977
  • L’Amour n’est pas aimé, Gallimard, 1982
  • Sans la miséricorde du Christ, Gallimard, 1985
  • Seules les larmes seront comptées, Gallimard, 1988
  • Ce que la nuit raconte au jour, Grasset, 1992
  • Le Pas si lent de l’amour, Grasset, 1995
  • Comme la trace de l’oiseau dans l’air, Grasset, 1999
  • Une passion en toutes lettres, Gallimard, 2001
  • La nostalgie de la maison de Dieu, Gallimard, 2003
  • Lettres à un ami prêtre. epistolarium cum Benedicto Lobet 1989-1994, Gallimard, 2006

Nexus externus[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

Haec stipula ad scriptorem spectat. Amplifica, si potes!