Glossae Vasconicae Picaudi
Glossae Vasconicae Picaudi sunt parvum lexicon saeculi XII verborum Vasconicorum in Latinam linguam ab Aimerico Picaudo compulsae. Scriptae sunt glossae in capitulo septimo divisionis quintae Libri Sancti Iacobi (in Codice Calixtino aliisque libris manuscriptis servati). Quae divisio peregrinationem ad Compostellam describit. Capitulum septimum de Vasconum gente in Biscaia et Navarra narrat.
Glossae[recensere | fontem recensere]
| Verbum Picaudi | Verbum Vasconicum hodiernum[1] | versio latina |
|---|---|---|
| Jaona | Jaun(a) | Dominus |
| Urcia | Urtzi(a) | Deus |
| Andrea Maria | Andre Maria | Maria |
| Orgui | Ogi(a) | Panis |
| Ardum | Ardo(a) | Vinum |
| Aragui | Haragi(a) | Carnis |
| Araign | Arrain(a) | Piscis |
| Echea | Etxe(a) | Domus |
| Elicera[2] | Eliza | Ecclesia |
| Uric | urik | |
| Ereguia | Errege(a) | rex |
| Aucona | Azkon(a) | Hasta |
| Iaona domne Iacue | Jauna done Jakue | Dominus Sanctus Iacobus |
| Belaterra | Beretter(ra) | Acolitus |
| Gari | Gari(a) | Frumentum |
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Ob desinentiam Vasconicam verba in neutro casu (absolutivo) desinentiam in -a habent
- ↑ In hodierno Vasconico sermone, Elizera est forma eliza in casu adlativo