Georgius V (rex Hannoverae)
Georgius V (natus 27 Maii 1819 Berolini, mortuus 12 Iunii 1878 Lutetiae) erat rex Hannoverae ab anno 1851 ad usque annum 1866.
Familia et iuventus (1819-1851)[recensere | fontem recensere]
Georgius solus filius erat Ernesti Augusti, regis Hannoverae, et Fridericae de Mecklenburg-Strelitz. Quam Ernestus Augustus 1815 in matrimonium duxerat patre suo Georgio III rege Britanniae, qui tum et rex Hannoverae erat, et matre resistentibus. Itaque Ernestus Augustus uxorque cum filio Georgio Londinium reliquerunt et diu Berolinae vixerunt. Puer saepe morbis vexabatur maximeque scrofulis, quibus oculi affecti sunt. Oculo sinistro hoc morbo, dextro ab 1832 casu caecus erat. Quamquam medici 1840 sectionem chirurgicam conabantur, ea non salutaris erat[1]. Tamen pater impetravit, ut filius ei succederet, et anno 1843, cum pater Londinii erat, regnum primo aliquod tempus administravit, ab hoc tempore omnibus conciliis regni adfuit. Eodem anno Georgius uxorem Mariam de Saxonia-Altenburg duxit. Anno 1845 Ernestus Augustus, regni heres natus est. Princeps iuvenis ut pater studiosissimus erat pristinarum institutionum ut? regnum absolutum[2]. Huiusmodi sententias etiam in revolutione anni 1848 ostendit.
Rex caecus (1851-1866)[recensere | fontem recensere]
18 Novembris 1851, post mortem patris, rex Georgius V proclamatus est. Quamquam se constitutionem anni 1848, quae civibus et parlamento Hannoverae iura nonnulla dedit, observaturum affirmavit, statim eam rescindere et constitutionem absolutisticam anni 1840 inducere conatus est, sed diu frustra cum incolis et deputatis de hac re certabat. Anno 1852 Hannovera ad Societatem portorii Germanicam acessit. Ultimis annis apud Nordstemmen oppidum castellum novum "Castrum Mariae" (vulgo Marienburg) sibi et uxori Mariae reginae exstruxit[3].
Bellum contra Borussos (1866)[recensere | fontem recensere]
Annis post 1848 Theodisci semper de unione civitatum Germaniae et de condenda re publica nationali (theodisce Nationalstaat) disputaverunt. Erant, qui censerent Borussiae primum locum tribuendum esse, alii pro principatu Austriae sententiam tulerunt. Rex Georgius fidem neque Borussis neque Othoni de Bismarck habuit, qui ab anno 1862 praeses ministrorum Borussiae erat. Itaque anno 1863 ad consilium principum Francoforti vectus est, qui die unione deliberavit, sed frustra, nam Borussia deliberationibus non intererat. Anno 1866, cum iterum controversia de unione Germanica exardesceret, etiam ad bellum itum est. Hannovera iussu regis Austriam secuta est, sed a Borussis victa est. Rex civitatem amisit et in Austriam in exsilium fugere coactus est.
Exsilium et mors (1866-1878)[recensere | fontem recensere]
Ibi, in oppido Ostio (Theodisce Gmunden) ad usque mortem vixit, sed numquam regnum suum renuntiavit. Etiam milites conscribebat, qui ut "Legio Guelphorum" regnum recuperarent, sed frustra. Neque autem Georgius neque filius Ernestus Augustus ius Hannoveram regnandi demittebant. Sepulchrum regis in castro Vindesoriensi apud Londinium est.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
Nexus interni
- Georgsdorf (vicus Comitatus Binethensis, qui anno 1862 nomen cepit a Georgio rege)