Franciscus Damrosch

E Vicipaedia
Franciscus Damrosch. Photographema a Davis & Sanford factum.

Franciscus Damrosch (natus Frank Heino Damrosch, in Germania die 22 Iunii 1859; mortuus 22 Octobris 1937) fuit conductor et educator musicus Americanus.

Vita[recensere | fontem recensere]

Damrosch Vratislaviae in urbe Silesiae die 22 Iunii 1859 natus est, filius Helenae von Heimburg, olim cantricis operaticae, et Leopoldi Damrosch conductoris. Ad Civitates Foederatas anno 1871 migravit cum patre, Gualterio fratre, et Clara, sorore et magistra musica. Parentes erant Lutherani; patris autem pater Iudaicus fuerat.[1][2][3]

Opus musicae in Germania sub Dionysio Pruckner dederat. Novi Eboraci in urbe sub Ferdinando von Inten et in Europa sub Mauritio Moszkowski studuit.

Ad Denverium Colorati migravit, eo consilio ut cursum mercatorium sequeret, sed mox ad musicam rediens, anno 1884 organista, conductor Denver Chorus Club, et inspector musicae in scholis publicis meruit.

Nonnullos annos fuit magister chori in theatro Operae Metropolitanae Novi Eboraci. Mendelssohn Glee Club ab anno 1885 ad 1887 conduxit. Anno 1892, "People's Singing Classes" ordinavit, et Societatem Artis Musicae Novi Eboraci condere adiuvit. Anno 1897, inspector musicae in scholis publicis Novi Eboraci creatus est.

Anno 1898 Damrosch in loco Gualterii fratris substituit conductor Societatis Oratoriorum, quam usque ad 1912 curavit. Hortus Damroschianus, pars Lincoln Center for the Performing Arts, ex familia appellatur.

Alice Tully Hall in aedificio Scholae Juilliardianae.

Anno 1905, Instituti Artis Musicae Novi Eboraci condidit et curare coepit. Inter suos discipulos ibi fuit Gulielmus Howland, qui multos annos caput partis musicae Universitatis Michiganiae meruit. Anno 1926, hoc institutum cum Schola Graduata Juilliardiana confusa est ad scholam creandam quae hodie est Schola Juilliardiana.[4]

Damrosch mortuus est Novi Eboraci die 20 Octobris 1937.[5]

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. ↑ Martin 1983:16.
  2. ↑ Martin 1983:ix.
  3. ↑ Notable American Women, vol. 1, p. 490.
  4. ↑ De historia Scholae Juilliardianae.
  5. ↑ "Founder of Musical Institute and Brother of Walter Is Heart Stroke Victim". New York Times. 23 Octobris 1937 .

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Martin, George Whitney. 1983. The Damrosch Dynasty: America's First Family of Music. Novi Eboraci: Houghton Mifflin.
  • Stebbins, Lucy Poate, et Richard Poate Stebbing. 1945. Frank Damrosch: let the people sing. Praefatio Walter Damrosch. Durhamiae Carolinae Septentrionalis: Duke university press.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Franciscum Damrosch spectant.
Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Franciscus_Damrosch&oldid=3656233"