Flavius Promotus
Flavius Promotus (natus ignoto anno, mortuus anno 391) miles et senator Romanus ac vir publicus quarti saeculi erat.
Cursus honorum[recensere | fontem recensere]
Promotus ante annum 386 comes Africae erat et anno 386 magister peditum per Thracias Greuthungos vicit. Anno 389 una cum Flavio Timasio consulatum gessit. Annis 388 ad usque mortem anno 391 magister peditum fuit. Eodem anno Theodosium I imperatorem ex insidiis servavit et ipse a Flavio Rufino in Thracia insidiis necatus est.[1].
Familia[recensere | fontem recensere]
Promoti soror Silvia erat, uxorem duxit atque duas filias habuit.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 2, c. 522
| Antecessores: Imp. Caesar Flavius Magnus Maximus Augustus II ; Imp. Caesar Flavius Theodosius Augustus II et Maternus Cynegius |
Consul 389 cum Flavio Timasio |
Successores: Imp. Caesar Flavius Valentinianus Augustus IV et Flavius Neoterius |