Flatus vocis

E Vicipaedia

Flatus vocis est sententiola quae attributa est ad Roscellinum Compendiensem ab Anselmo episcopo Cantuariensi de quaestione utrum universalia verae essent res (quod Anselmus ipse putavit) aut non:

[...] Illi utique dialectici, qui non nisi flatum vocis putant universalis esse substantias, et qui colorem non aliud queunt intellegere quam corpus, nec sapientiam hominis aliud quam animam, prorsus a spiritualium quaestionum disputatione sunt exsufflandi.[1]

Non certe determinari potest an sane opinio Roscellini erat, quoniam nulla eius opera relinqua sunt nisi una illius espistula ad Abaelardum.

Referentia[recensere | fontem recensere]

  1. Anselmus, De Incarnatione Verbi, p. 285. Opera Omnia, vol. 1. Ed. F.S. Schmitt, 1938.