Aulus Postumius Albinus
Aulus Postumius Albinus (natus saeculo 3 aut 2 a.C.n., mortuus post annum 146 a.C.n.) vir publicus atque rerum gestarum scriptor Romanus fuit.
Gens[recensere | fontem recensere]
Pater eius Aulus Postumius A.f. Albinus Luscus anno 180 a.C.n. consul erat.
Cursus honorum[recensere | fontem recensere]
Anno 168/167 a.C.n. tribunus militum expeditioni contra Persem regem Macedonum interfuit atque deinde regem captum custodiebat[1]. Anno 155 praetor senatum convocabat, qui legationem philosophorum Graecorum audiret[2] atque, ne obsides Achaeicos liberarentur, adeptus est[3]. Anno 154 a.C.n. cum aliis legatus ad reges Prusiam II et Attalum II missus est, ut pacem inter eos componeret[4]. Anno 151 una cum Lucio Licinio Lucullo ita acriter dilectum habuit, ut tribuni plebis consules comprehendebant[5]. Anno 146/145 Xvir Achaeam provinciam instituit[6].
Rerum gestarum scriptor[recensere | fontem recensere]
Postumius a pueritia fautor linguae Graecae fuit, carmen nobis ignotum[7] atque historias hac lingua composuit[8]. Haec opus a Roma condita ad usque tempus Postumii pertinuisse creditur, sed fragmenta pauca tantum ad nos pervenerunt.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Gulielmus Kierdorf, "[I 4] P. Albinus, A." in Der Neue Pauly vol. 10 (Stutgardiae: Metzler, 2001. ISBN 3-476-01480-0) col. 222–223.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Titus Livius, Ab urbe condita XLV 28,11
- ↑ Marcus Tullius Cicero, Academica II 137
- ↑ Polybius, Historiae XXXIII 1,1-8
- ↑ Polybius XXXIII 13,4-7
- ↑ Titus Livius, Periochae XLVIII
- ↑ Marcus Tullius Ciero, Epistulae ad Atticum, XIII 32,3
- ↑ Polybius, Historiae XXXIX 1,4
- ↑ Marcus Tullius Cicero, Brutus 81; Academica III 137; Aulus Gellius, Noctes Atticae XI 8,2-3
| Antecessores: Lucius Valerius Flaccus et Marcus Claudius Marcellus III |
Consul 151 a.C.n. cum Lucio Licinio Lucullo |
Successores: Titus Quinctius Flamininus et Manius Acilius Balbus |