Athos

E Vicipaedia
(Redirectum de Athus)
-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.
Montis Athonis tabula
Mons Athos sicut in serie Generalkarte von Mitteleuropa 1:200 000 saeculo XX ineunte delineatus est

Athos[1] (Graece: Ἅθως, recentius saepe Ἅγιον Ὄρος, 'Mons Sacer') est Res publica monastica Orthodoxa autonoma sub auctoritate civitatis Graeciae. In homonymo digito dextro paeninsulae Chalcidicis in regione administrativa Macedonia Centrali situs est. Terra fere 336 km² comprehendit et 2262 incolarum (monachos) habet, ad hoc variabilem numerum operariorum laicorum. Sermone cottidiano, (Mons) Athos modo totam paeninsulam cum re publica monastica, modo solum ipsum montem in paeninsula meridiana significat, cui altitudo 2033 metrorum est. Caput administrationis est oppidum parvum nomine Caryae.

Historia[recensere | fontem recensere]

Cum multi incolae insulae affirment, quod principium historiae monasteriorum iam in tempore antica fuit, solum est possibile approbare iam monachos vivere in principio noni saeculi in ista peninsula cum insula adhuc pars Imperii Byzantini erat.

Historia monasteriorum cum discordia rectae vitae monachi coniugata est, quae saepe in orthodoxia - praesertim in monte Athos - valde disputata erat. In ista discordia persona gravis erat monachus Gregorios Palamas (1296/1297 - 1359), qui tranquillitas perfecta in solitudine in orando Orationis Iesu cum sumptione vidit, ut lucem transfigurationis Iesu videat.

Ex undecimo saeculo mons Athos quoque magna gravitas per populos Russiae Kioviensis posuit. Itaque monasterii per monachos ex Russia orti sunt. Ex quintus decimo saeculo principes Muscuae donabant pecuniam construendum monasterios et quoque aedificabant proprios.

Hodie vivunt monachi ex paene omnibus terris orthodoxis in peninsula Athos. Vero pars maxima monachorum est ex Graecia et Russia.

Index monasteriorum[recensere | fontem recensere]

Monasteria viginti infra enumerantur, praecedentiá digesta, anno vel saeculo constitutionis addito.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Variae formae declinatae reperiuntur: nom. Athōs, Atho; gen. Athonis; dat. Atho; acc. Athǒn, Atho, Athonem, Athona; abl. Athone, Atho; nom. pl. Athones. Oxford Latin Dictionary ed. P. G. W. Glare (Oxonii: Clarendon Press, 1968–1982), s.v. "Athos."

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Editiones fontium
  • George Dennis, interpr., "Rule of Athanasios the Athonite for the Lavra Monastery"; "Typikon of Emperor John Tzimiskes"; "Typikon of Athanasios the Athonite for the Lavra Monastery"; "Testament of Athanasios the Athonite for the Lavra Monastery"; "Typikon of Emperor Constantine IX Monomachos" in John Thomas, Angela Constantinides Hero, edd., Byzantine Monastic Foundation Documents (Vasingtoniae: Dumbarton Oaks, 2000. 5 voll. ISBN 9780884022893) vol. 1 pp. 205-293
  • Ph. Meyer, ed., Die Haupturkunden für die Geschichte der Athosklöster. Lipsiae: Hinrichs, 1894 Textus apud archive.org
  • Δημήτριος Σαλπίστης et al., edd., Βασίλι Γκρηγκορόβιτς Μπάρσκι. Τά ταξίδια του στό Ἅγιον Ὄρος 1725-1726 1744-1745 μέ τήν φροντίδα καί τά σχόλια τοῦ ακαδημαϊκοῦ Παύλου Μυλωνᾶ. Thessalonicae: Αγιορειτική Εστία, 2009. ISBN 978-960-983120-8
  • Andreas Müller, Berg Athos, Geschichte einer Mönchsrepublik, München: C.H.Beck, 2005
Generalis
  • Ralph H. Brewster, "Athos: the Holy Mountain" in Geographical Magazine vol. 2 no. 4 (1936) pp. 259-278 Textus Imagines
De bibliothecis