Appius Claudius Ap.f. Russus
Appius Claudius Ap.f. Russus vel Drusus (natus saeculo 4 aut 3 a.C.n., mortuus post annum 268 a.C.n.) fuit vir publicus Romanus.
Familia[recensere | fontem recensere]
Appius Claudius Caecus clarus forsitan eius pater fuit.
Cursus honorum[recensere | fontem recensere]
Claudius anno 268 a.C.n. una cum Publio Sempronio Sopho consulatum gessit. Hoc anno bellum contra Picenos gerebant, qui anno superiore seditionem coeperant. Ambo consul de eis triumphavit[1]. Tum etiam Coloniae Romanae Arimini et Beneventi conditae sunt[2]. Suetonius de illo rettulit: Claudius [Russus] statua sibi diademata ad Appi Forum posita Italiam per clientelas occupare temptavit.[3]
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Eutropius II 16; Florus I 14, 2; Orosius IV 4, 5ff.; Titus Livius, periochae 15; vgl. Frontinus, Strategemata I 12, 3
- ↑ Livius, periochae 15; Velleius Paterculus I 14, 7; Eutropius II 16.
- ↑ Suetonius, Tiberius II
| Antecessores: Quintus Ogulnius L.f. Gallus et Gaius Fabius C.f. Pictor |
Consul 268 a.C.n. cum Publio Sempronio Sopho |
Successores: Marcus Atilius Regulus et Lucius Iulius L.f. Libo |