Alpha Centauri

Alpha Centauri locus in Centauro sidere

Comparatio inter constellationis Alpha Centauri stellas et Solem diametris coloribusque

Alpha Centauri, vel α Centauri, est splendidissima sideris Centauri stella, in australi caelo visa, quarta a stellá maximá in nocturno caelo, stella quoque proxima (praeter Solem) Terrae, 4.3 spatia lucis annuae (sla) remota. Proprium stellae nomen est Rigil Kentaurus, saepius Rigil Kent, quod 'centauri pedem' in lingua Arabica significat, sed universe secundum Ioannem Bayer Alpha Centauri appellatur; aliud nomen, sed rarum, est Toliman.

Alpha Centauri est triplex stellarum systema, cui sunt duae maiores stellae, Alpha Centauri A et Alpha Centauri B (quae duplicem stellam coniunctim faciunt), et pumilio rubra magis tenuis, Proxima Centauri appellata.

Alpha Centauri A (Rigil Kentaurus)

Maior stella binaria, videlicet Alpha Centauri A, est Solis similis, sed paulo maior splendidiorque, et sicut Sol, e classi spectrali G2 V.

Alpha Centauri B (Toliman)

Altera, videlicet Alpha Centauri B, est minor et obscurior, e classi spectrali K1 V. Hae alia circum aliam elliptico orbe (e = 0.52) moventur; se usque ad 11.2 unitates astronomicas (ua) appropinquant et usque ad 35.6 ua distant. Spatium unius revolutionis est prope octaginta annos.

Alpha Centauri C (Proxima Centauri)

Proxima est minima, classi spectrali M5 V; fere 10 000 unitatum astronomicarum ab A et B distat. Planeta terrestris Proxima Centauri b, intra zonam habitabilem stellae suae circumiens, anno 2016 a Gulielmo Anglada-Escudé collegisque repertus est. Anno insequenti nebulae vel duae vel tres e pulvere constitutae, quae a stella inter 1 et 4 unitatibus astronomicis distantes circumeuntur, ab eisdem astronomis ope observatorii ALMA detectae sunt.

Bibliographia

• Guillem Anglada-Escudé et al., "A terrestrial planet candidate in a temperate orbit around Proxima Centauri" (2016) apud observatorium Europaeum Australe
• Guillem Anglada-Escudé et al., "ALMA Discovery of Dust Belts Around Proxima Centauri" (2 Novembris 2017) apud observatorium Europaeum Australe apud ArXiv
• Chuanfei Dong, Manasvi Lingam, Yingjuan Ma, Ofer Cohen, "Is Proxima Centauri b habitable? -- A study of atmospheric loss" apud arXiv pro Astrophysical Journal Letters (2017)
• Jack T. O’Malley-James, L. Kaltenegger, "Lessons from early Earth: UV surface radiation should not limit the habitability of active M star systems" in Monthly Notices of the Royal Astronomical Society vol. 485 (2019) pp. 5598–5603

Nexus externi

Data astronomica: "* alf Cen" apud SIMBAD. "01151" apud ARICNS.

• "Alpha Centauri 3" apud Sol Station
• Alpha Centauri" apud Bruce Mills, The Chronicles of Local Space (situs partim ficticius)
• "The space weather forecast for Proxima Centauri B" (3 Aprilis 2017) apud Phys.org
• "Scientists take first tentative steps to explore potential climate of Proxima B" (16 Maii 2017) apud Phys.org
• "Evidence of another possible planet orbiting Proxima Centauri" apud Phys.org (17 Aprilis 2019)
• "ALMA Discovery of Dust Belts Around Proxima Centauri" (2 Novembris 2017) apud Astrobiology Web