Aemilius Michael Cioran

E Vicipaedia
Domus natalis

Aemilius M. Cioran (Dacoromane Emil M. Cioran, 8 Aprilis 1911, - 20 Iunii 1995). Natus in Villa Ruetel, vulgo dictu Răşinari (Imperium Austro-Hungaricum), mortuus Lutetiae (Francia), philosophus scriptorque in lingua Dacoromanica et lingua Francogallica fuit. Dum Universitate Bucarestensis studebat, Mircea Eliade et Eugenio Ionesco cognovit.

Erat Scepticista ac Nihilista cogitatione melancholiae et antinatalismi sub speciem Shopenhauer et Nietzsche, saepe etiam suicidium laudavit. Et multos libros aphorismi scripsit.

Nonnullae operarum[recensere | fontem recensere]

In lingua Dacoromanica[recensere | fontem recensere]

  • Pe culmile disperării, Bucarestinum, 1934.
  • Cartea amăgirilor, Bucarestinum, 1936.
  • Schimbare la faţă a României, Bucarestinum, 1936.
  • Lacrimi şi sfinţi, Bucarestinum, 1937.
  • Amurgul gindurilor, Bucarestinum, 1940.

In lingua Francogallica[recensere | fontem recensere]

  • Précis de décomposition, Lutetia, Gallimard, 1949.
  • Syllogismes de l'amertume, Lutetia, Gallimard, 1952.
  • La Tentation d'exister, Lutetia, Gallimard, 1956.
  • Histoire et utopie, Lutetia, Gallimard, 1960.
  • La Chute dans le Temps, Lutetia, Gallimard, 1964.
  • Le Mauvais Démiurge, Lutetia, Gallimard, 1969.
  • De l'inconvénient d'être né, Lutetia, Gallimard, 1973.
  • Écartèlement, Lutetia, Gallimard, 1979.
  • Exercices d'admiration: essais et portraits, Lutetia, Gallimard, 1986.
  • Aveux et anathèmes, Lutetia, Gallimard, 1986.
  • Cahiers, 1957-1972, Lutetia, Gallimard, 1997.