Addio ai monti

E Vicipaedia

Addio ai monti (Latine fere Valete montes) incipit clarus locus ex Alexandri Manzoni I promessi sposi.

Scriptum in fabula[recensere | fontem recensere]

Nocte Laurentius Tramaglino ac Lucia Mondella, patris Christophori consilio, cymba pagum natalem relinquunt ut dominum Rodericum, Luciam nolentem uxorem ducere volentem, fugiant. Adulescens mulier, viculo suo et assectatoris palatio visis, desperat fletque. Manzoni adulescentis cogitationes lectoribus monstrat.

De loco[recensere | fontem recensere]

Locus prosa scribitur, sed simile poësi: tam simile idylliis est ut in scripto multi versus celentur; sane quasi idyllium videtur, sed etiam subtile raucum velum est, ob dominum Rodericum praesentem (huius palatio viso Lucia flere coepit). Scriptor loco utitur ut de animo suo et personae scribat, sed repente hoc claudit, quia Manzoni semper prope logum dominare vult.

Maxime de domum relinquentium animo et de divina providentia scribitur.

Nexus interni

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Romanus Luperini, Petrus Catadi, Lydia Marchiani, Francus Marchese, il nuovo La scrittura e l'interpretazione, Liber 1, Palumbo editore, ISBN 978-88-8020-846-4
  • Petrus Gallardo, Il tesoro della prosa e della poesia italiane, liber V, Selezione dal Reader's Digest S.p.A, Veronae, 1964